Σύγκριση
Mε κριτική αντιμετωπίστηκε ο υπουργός Εξωτερικών Νταβούτογλου όταν περιγράφοντας τα βασανιστήρια, τους θανάτους και τις καταπιέσεις, είπε πως η Τουρκία είναι σε καλύτερη θέση από την Συρία.
¨Γιατί όμως συγκρίνεις την Τουρκία με την Συρία¨
Με ποιον να την συγκρίνει δηλαδή ;
Μα ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών, δυο άτομα που τους αρέσει να καυχώνται, με ποιόν θα συγκρίνουν την χώρα που επί 10 χρόνια κυβερνάνε ;
Μήπως με το Λουξεμβούργο, με την Αυστρία, με την Γερμανία, ή την Βρετανία ;
Η κυβέρνηση του ΑΚΠ με μια εκπληκτική απόδοση, πήρε το εθνικό εισόδημα από τα 2 χιλιάδες $ και το πήγε στα δέκα, αλλά οι δικοί μας οικονομικοί όροι είναι καλοί μόνο σε σύγκριση με τον εαυτό μας.
Το εθνικό εισόδημα των ¨βουλιαγμένων¨ χωρών σε σχέση με εμάς είναι διπλό, ενώ των ¨μη βουλιαγμένων¨ τρεις φορές το δικό μας εθνικό εισόδημα.
Στην οικονομία έχουμε επιτυχίες αλλά όταν ο πρωθυπουργός κάνοντας φιγούρα στην Ελλάδα είπε ¨Ποιοι είναι αυτοί, αυτοί βουλιάζουν¨, δεν ήμασταν σε θέση να εμποδίσουμε την απάντηση ¨Εσύ πρώτα φτάσε στο εθνικό μας εισόδημα και μετά μιλάς¨.
Μακάρι δε σε κάθε τομέα να είχαν τις ίδιες επιτυχίες με την οικονομία. Το κράτος όταν κάνει λόγο για νόμο, δημοκρατία, διαφάνεια, δικαίωμα στην ζωή και ισότητα για να μπορέσουμε να καυχηθούμε δεν έχουμε άλλη λύση παρά μόνο να στρέψουμε το πρόσωπο μας προς την Συρία, το Σουδάν και την Υεμένη.
Ο πρωθυπουργός που πετά κουβέντες σχετικά με την οικονομία στην Ελλάδα, μπορεί μήπως να συγκριθεί με την Ελλάδα σε θέματα ¨δημοκρατίας και νόμου¨ ;
Μπορεί μήπως να πει ¨Ποιοι είναι αυτοί, ας δούνε την δημοκρατία μας¨ ;
Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ο υπουργός Εξωτερικών έχει το θάρρος να συγκρίνει την Τουρκία με την Ελλάδα στο θέμα της δημοκρατίας.
Εάν προσπαθήσουν να συγκρίνουν στα θέματα νόμου και δημοκρατίας την χώρα που επί δέκα χρόνια κυβερνάνε με την Ελλάδα, στα χέρια τους το μόνο που θα απομείνει θα είναι η ντροπή.
Και επειδή λοιπόν δεν θέλουν να στέκονται και να ντρέπονται, ε τι να κάνουν αναγκάζονται να λένε πως ¨Είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από την Συρία¨.
Και όμως εάν είχαν σταθεί σε αυτά που λέγανε 2 χρόνια πριν, εάν δεν είχαν αλλάξει πορεία από τον δρόμο που είχαν πάρει, και αν είχαν τηρήσει τις υποσχέσεις τους, σήμερα θα ήμασταν σε επίπεδο να συγκριθούμε με τις ευρωπαϊκές χώρες χωρίς αισθήματα ντροπής, ή τουλάχιστον θα είχαμε διανύσει ένα αξιοθαύμαστο διάστημα.
Αλλά καθώς το ΑΚΠ σταμάτησε πια να είναι ένα ¨όχημα υπηρεσίας της Τουρκίας¨ και έγινε ¨όχημα υπηρεσίας του Ερντογάν¨, και τα μυαλά κόλλησαν στην ¨προεδρία του Ερντογάν¨, εμείς πια παρατήσαμε τον ¨αγώνα για την δημοκρατία¨. Και μπήκαμε στο κουλουάρ της δημοκρατίας με μόνο ανταγωνιστή την Συρία.
………………
Εφ. Ταράφ 8/7/2012
Αχμέτ Αλτάν