ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
H Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, δημοσίευσαν μια ανακοίνωση στην παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην δημοσιευθείσα ανακοίνωση τονίζεται πως στην Ελλάδα εφαρμόζονται πρακτικές και περιορισμοί που είναι λάθος σε σχέση με το δίκαια και τα δικαιώματα της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης και δηλώνουν την αντίθεση τους στην αφαίρεση των δικαστικών αρμοδιοτήτων των μουφτήδων. Επίσης σε ένα σημαντικό μέρος της ανακοίνωσης, προκαλεί προσοχή η φράση πως ¨ Αξιολογούμε ως αδυναμία το γεγονός ότι η αφαίρεση των δικαστικών αρμοδιοτήτων των μουφτήδων μας που αποτελούνε τους εκπροσώπους της νομικής αυτονομίας της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, ήρθε προς συζήτηση από τους ίδιους μας τους ανθρώπους.¨¨Οι μουφτήδες που έχουν εκλεγεί χρόνια πριν από τον Τούρκο της Δυτικής Θράκης, πρέπει αμέσως να αναγνωριστούνε με όλες τις δικαστικές και άλλες αρμοδιότητες που πηγάζουν από τις διεθνείς συμφωνίες¨.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Όταν το 1923 με την Συνθήκη της Λοζάννης ιδρυόταν το κράτος της Τουρκικής Δημοκρατίας, έναντι της μειονότητας των Ρωμιών στην Κωνσταντινούπολη, αφέθηκαν στην Ελλάδα οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, ενώ όλα τα δικαιώματα τους με πρώτο την Ισλαμική τους πίστη, καθώς και τα άλλα δικαιώματα διασφαλίζονται από : Την ιδρυτική πράξη του Ελληνικού κράτους (άρθρο 5), από την συνθήκη της Κωνσταντινούπολης του 1881 (άρθρα 3-8), από την συνθήκη των Αθηνών του 1913 (11ο άρθρο, 3ο πρόσθετο πρωτόκολλο), από την σχετική με την προστασία των δικαιωμάτων συνθήκη που υπογράφηκε το 1920 ανάμεσα σε Ελλάδα, Ρωσία, Αγγλία και Ελλάδα, και από την συνθήκη της Λοζάννης (από το άρθρο 37 έως το 45).
Πέραν των διατάξεων της συνθήκης της Λοζάννης, αναγνωρίζει (Η Ελλάδα) ως άκυρες τις προηγούμενες συμφωνίες.
Όμως όσο και αν αυτές οι συμφωνίες δεν εφαρμόζονται από την Ελλάδα, συνεχίζουν να ισχύουν.
Το 11ο άρθρο της Συνθήκης των Αθηνών του 1913 αναφέρει πως οι μουφτήδες εκλέγονται από τους μουσουλμάνους ψηφοφόρους της περιοχής τους, και οι εκλεγέντες μουφτήδες εκλέγουν μεταξύ τους αρχιμουφτή. Το αποτέλεσμα της εκλογής κοινοποιείται από τον Έλληνα πρόξενο της Κωνσταντινούπολης στον Σεϊχουλισλάμη, και μετά την έγκριση αρχίζουν την άσκηση των καθηκόντων τους οι εκλεγμένοι μουφτήδες, οι οποίοι φέρουν την ευθύνη του ελέγχου της θρησκευτικής ελευθερίας της μουσουλμανικής μειονότητας, των ηθών και εθίμων, των κοινοτήτων καθώς και των άλλων νομικών υποθέσεων.
Και ενώ οι διατάξεις των διεθνών συμφωνιών δεσμεύουν το εσωτερικό δίκαιο, μαθαίνουμε από τον τύπο της Τουρκικής μειονότητας στην Δυτική Θράκη, πως κυκλοφορεί ότι θα γίνουν εκλογές για τους μουφτήδες –που αποτελούνε διεθνώς τους εκπροσώπους της νομικής και θρησκευτικής μας αυτονομίας- απογυμνωμένους όμως από τις δικαστικές τους αρμοδιότητες.
Πιστεύουμε πως δίπλα στην παραβίαση των δικαιωμάτων μας όπως αυτά πηγάζουν από τις διεθνείς συμφωνίες, αυτή η σκέψη αποτελεί παραβίαση και του θεμελιώδους δικαιώματος της θρησκευτικής μας ελευθερίας.
Εκτιμούμε πως τη στιγμή που στο αντίστοιχο ημών, στους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης, έχουμε την καταχώρηση του τίτλου του ορφανοτροφείου της Χάλκης στο πατριαρχείο των Ρωμιών στην Κωνσταντινούπολη, αποτελεί αδυναμία το γεγονός ότι η αφαίρεση των δικαστικών αρμοδιοτήτων των μουφτήδων μας που αποτελούνε τους εκπροσώπους της νομικής αυτονομίας της Τουρκομουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, ήρθε προς συζήτηση από τους ίδιους μας τους ανθρώπους.
Ορμώμενοι από την πίστη μας πως ένα από τα στοιχεία που διαχωρίζει το Ισλάμ από τις άλλες θρησκείες είναι πως δεν χρειάζεται να γίνεις θεολόγος για να προσεγγίσεις και να παρακαλέσεις τον Μεγάλο Θεό, και ενώ το άρθρο 11 της συνθήκης των Αθηνών του 1913 είναι σαφές, πιστεύουμε πως η πρόταση για την εκλογή των μουφτήδων μας –που αποτελούνε τους εκπροσώπους της αυτονομίας μας- από τους 240 διορισμένους από το Ελληνικό κράτος θρησκευτικούς λειτουργούς, δεν θα επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα πέραν της εξυπηρέτησης της ελληνικής πολιτικής.
Το χρέος που πέφτει στους πολιτικούς της Ελλάδας είναι να αναγνωρίσουν αμέσως τους εκλεγμένους εδώ και χρόνια από τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης μουφτήδες, και με όλες τις δικαστικές και άλλες αρμοδιότητες που απορρέουν από διεθνείς συνθήκες.
Επίσης θέλουμε να εκφράσουμε την έκπληξη μας έναντι αυτών που θεωρώντας πως η Συνθήκη της Λοζάννης αποτελεί εμπόδιο στην εγκαθίδρυση ηρεμίας και γαλήνης στις αναγνωρισμένες από την συνθήκη της Λοζάννης μειονότητες, προτείνουν να μην υπολογίζεται, αλλά να γίνονται αποδεχτές οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ.
Αυτοί που προσπαθούνε συζητώντας τα μειονοτικά δικαιώματα, να παράξουν πολιτικές για την επαύξηση τους τρυπώντας την Συνθήκη της Λοζάννης, είναι καταστροφή να μην σκέφτονται και να μην ανησυχούνε πως όταν αύριο συζητηθεί το θέμα των συνόρων θα θέσουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη. Σε αυτούς που σκέπτονται παρόμοια επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε πως η συνθήκη της Λοζάννης είναι η πρώτη και μόνη διεθνής συνθήκη που θέτει ανοιχτά και ξεκάθαρα τα δικαιώματα της μειονότητας.
Αποτελεί ένα από τα πιο βασικά δικαιώματα, οι άνθρωποι να μπορούνε να εκφράζουν και να ζούνε ανάλογα με την θρησκευτική τους πίστη. Θέλουμε να δηλώσουμε πως είμαστε ενάντιοι στις αποφάσεις κάποιων που χωρίς να ρωτήσουν τον λαό αλλάζουν τα αιτήματα των Τούρκων της Δυτικής Θράκης που επιθυμούνε να ζήσουν με βάση τα θρησκευτικά τους πιστεύω και τα δικαιώματα που πηγάζουν από τις διεθνείς συνθήκες. Μοιραζόμαστε την άποψη πως ο πιο σωστός δρόμος για την εκλογή των μουφτήδων –που αποτελούνε εκπροσώπους της θρησκευτικής και νομικής αυτονομίας- είναι να γίνεται με τρόπο ώστε οι ψήφοι όλων αυτών που έχουν δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι να παίζουν καθοριστικό ρόλο. 10.12.2010
Μέλη της Πλατφόρμας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Τούρκων της Δυτικής Θράκης
