Τό δικαίωμα στό κατά φύσιν

Κώστας Καραΐσκος

Σάν νά ἀπευθύνονται σέ ἠλιθίους, οἱ γελοῖες κομματικές συμμορίες πού διαλύουν τή χώρα μας βάλθηκαν νά λύσουν τά προβλήματα πού μόνο οἱ ἴδιοι βλέπουν. Ἔτσι, μετά τό σπρώξιμο τῆς γάτας στό νερό πού τό ἀντιμετώπισε αὐθωρεί ὁ ὑπουργός, μετά τήν φερόμενη ὡς παιδοκτόνο πού κάνανε φῦλλο καί φτερό τά κανάλια, χθές καί σήμερα εἴχαμε ἕνα μπαράζ δηλώσεων ψηφοβοσκῶν γιά τόν γάμο ὁμ(οφιλ)όφυλων καί γιά τήν δυνατότητα τεκνοθεσίας ἀπό τούς ἴδιους.

Βγῆκε κοτζάμ πρωθυπουργός νά συστήσει στούς γονεῖς νά …στηρίζουν καί νά ἀγαπᾶνε τά παρεκκλίνοντα παιδιά τους, λές καί περίμεναν οἱ Ἕλληνες νά τούς πεῖ ὁ Μητσοτάκης τό αὐτονόητο! Ὁ δέ προδότης τῆς Μακεδονίας βγῆκε νά πεῖ καί γιά τεκνοθεσία ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια, ἀφοῦ πρέπει ὡς ἀριστερός νά λέει πράγματα πιό …προωθημένα ἀπό τόν δεξιό του συνάδελφο.

Τό πεντακομματικό φάσμα τῆς παρακμῆς μεταφέρει αὐτούσια τήν woke ἀτζέντα ἀπό τή Δύση στό ὄνομα τῆς “ἰσότητας”, μέ ὁδηγό τή θεωρία τοῦ φύλου καί στόχο τήν πλήρη ἀποδιοργάνωση τῆς κοινωνίας. Κι οὔτε ἕνας δέν τολμάει νά πεῖ πώς ὁ γάμος ἐνδιαφέρει τήν πολιτεία ὡς θεσμός πού ἀποσκοπεῖ στήν ἀνανέωση τοῦ πληθυσμοῦ, ἄρα δέν μπορεῖ παρά νά ἀφορᾶ ἄνδρα μέ γυναίκα. Ἀμέτρητοι λόγοι πού ἐρείδουν ἐπί τῆς βιολογίας, τῆς ψυχολογίας, τῆς κοινωνιολογίας, τῆς οἰκονομίας, τῆς θρησκείας, τῆς παράδοσης αὐτό στηρίξανε γιά αἰῶνες στίς στοιχειωδῶς ὀργανωμένες κοινωνίες κι ὅλοι αὐτοί ἐξακολουθοῦν νά ἰσχύουν καί σήμερα – follow the science, πού λέει καί τό καθεστώς!

Καί πᾶμε στή συμβίωση τῶν ὁμοφυλόφιλων: μά τό σύμφωνο συμβίωσης αὐτόν τόν ρόλο δέν καλεῖται νά παίξει; Γιατί πρέπει νά ὀνομαστεῖ “γάμος” μιά νομοθετημένη συμβίωση ἄλλη ἀπό τήν ἀνδρόγυνη; Κάποιοι μπορεῖ νά θέλουν νά συμβιώσουν καί 3-4 μαζί, μπορεῖ νά θέλουν νά συζήσουν μέ τό κατοικίδιό τους κτλ, αὐτά συναντῶνται πιά συχνά. Ἄν ἡ πολιτεία κρίνει πώς μιά τέτοια συμβίωση μπορεῖ νά συνοδευτεῖ καί μέ κάποια νομική “προίκα” ἄς τό κάνει νά τελειώνουμε. Γιατί ὅμως δέν τό κάνει;

Γιατί στόχος δέν εἶναι ἡ ἀποκατάσταση κάποιας ἀδικίας ἀλλά ἡ διάλυση τῆς νόρμας. Αὐτός εἶναι ὁ πολιτικός στόχος τοῦ γνωστοῦ πολύχρωμου κινήματος πού διαρκῶς προκαλεῖ τήν κοινή λογική, τήν στοιχειώδη αἰσθητική, συχνά καί τήν δημόσια αἰδώ, δῆθεν πολεμώντας τά στερεότυπα. Σήμερα κανένας δέν σοκάρεται οὔτε ἀπό τήν ὀμοφυλοφιλία οὔτε ἀπό τήν ὅποια σεξουαλική προτίμηση. Διατηρεῖ ὅμως σαφῶς τό δικαίωμα νά ξεχωρίζει τήν κανονικότητα ἀπό τήν παρέκκλιση καί νά ἀπαιτεῖ τό ἴδιο νά συμβαίνει καί στόν δημόσιο βίο τῆς πατρίδας μας.