Αποχαιρετισμός στον Μετίν Μουνίρ
Ο Μετίν Μουνίρ αποχαιρέτισε τους αναγνώστες της εφημερίδας Μιλλιέτ… Έγραψε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα και έκλεισε αυτό το τετράδιο. Δεν έφυγε από μόνος του, αλλά κι αυτουνού του έδειξαν την πόρτα…
Δεν απέμεινε κάτι από ΜΜΕ στην Τουρκία…Εφημερίδες και τηλεοράσεις κενές…Δεν βλέπεται καμμιά τους…Πρόκειται για μια πολύ σκοτεινή περίοδο… Η επιχείρηση ¨εκκαθάρισης¨ ολοκληρώθηκε…Αυτί που ήταν να διωχτούν διώχτηκαν…Έμειναν μόνο οι φοβητσιάρηδες, οι λακέδες και οι ωχαδελφιστές…Οι τίμιοι δεν φάνηκαν τόσο θαρραλέοι όσο οι άτιμοι…
Ούτε τον Τζεγκίζ Τσαντάρ διαβάζω πια… Ούτε τον Αχμέτ Ινσέλ….Ούτε τον Ετιέν Ματσουπιάν…. Ούτε τον Αχμέτ Αλτάν….Μπούχτισα πια από αυτούς που λένε πως ¨Δεν αρκεί αλλά ναι¨. Υπήρχε ο θαρραλέος Γιλντιρίμ Τουρκέρ. Κι αυτός διώχτηκε από την σελίδα του….
Ο Αχμέτ Αλτάν ήταν ένας από τους αρθρογράφους που δεν γινόταν να μην τον διαβάσω…Τώρα είναι ένας από αυτούς που με έχουν απογοητεύσει πολύ…Μα τι στροφή ήταν αυτή…Χειρότερα κι απ΄την κατσαρίδα του Κάφκα….Δημιούργησε έναν τύραννο, αλά ακόμη δεν το έχει καταλάβει…Και τώρα κατά καιρούς απέναντι στον τύραννο χύνει τώρα δάκρυα αδιεξόδου…Αλλά κι αυτός για χρόνια πολλά δεν θα μπορέσει να σωθεί από τις ψυχές αυτών που θα αποχαιρετίσουν τον κόσμο από την απεργία πείνας…Το να παραμένει κρατούμενος επί χρόνια κάποιος μέσα σε τέσσερα ντουβάρια χωρίς καταδίκη, είναι κάτι από το οποίο δεν μπορείς να καθαρίσεις εύκολα την συνείδηση σου…
Δεν διαβάζω πια…Ούτε την Ταράφ…Ούτε τον Αχμέτ Αλτάν…
Οι αρθρογράφοι που διαβάζω πέταξαν πια σε εφημερίδες μικρού τιράζ…. Ή σε μερικές ιστοσελίδες…
………………
Τουρκοκυπριακή εφ. Αφρίκα 3/11/2012
Σενέρ Λεβέντ