Αγώνας κολακείας : Ποιος θα ζητήσει να πλύνει και τα πόδια του Ερντογάν ;
Θυμάστε τι είχε πει εκείνη η γυναίκα στην συγκέντρωση του Ερντογάν τον Ιούνιο του 2013 στο Καζλιτσεσμέ ;
¨Εγώ είμαι μια τρίχα από τον πισινό του Ερντογάν! ¨ Όπως και την αναγούλα που είχε νοιώσει η ανταποκρίτρια του Beyaz TV ;
Τις προάλλες στην Καισάρεια ένας άνθρωπος έκανε την έκπληξη λέγοντας στην κάμερα : ¨Τον δαγκώνω τον Ερντογάν…Και τον γλείφω…Λιοντάρι, λιοντάρι…Αχ μωρό μου άχ!..¨
Για την ακρίβεια εγώ είμαι από αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται το βάθος αυτής της ¨αγάπης¨ και το στομάχι τους ανακατεύεται από αυτές τις φιλοφρονήσεις.
Αλλά να λοιπόν που στα αισθήματα αγάπης και σύνδεσης του κόσμου μας, υπάρχουν και αυτού του είδους οι φράσεις…
Τι είπατε ;
Πως πάλι είμαι κακόβουλος ; Πως αυτά είναι ¨αποτυχία στην έκφραση αμόρφωτου κόσμου¨ ;
Καλώς, τότε ας αφήσουμε τους ¨συνηθισμένους¨ εκπροσώπους του κόσμου και ας περάσουμε στους ¨αιρετούς¨.
Ένα από τα αφεντικά των ΜΜΕ εκφράζει ξαφνικά την αγάπη του για τον Ερντογάν.
Φυσικά υπάρχουν και οι δηλώσεις των ¨διανοούμενων¨: ¨Πλατωνική αγάπη άντρα προς άντρα¨… ¨Ο Μεβλανά και ο Σεμς¨…
Ο σύμβουλος του προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί και μετατρέπεται σε όπλο και αναφερόμενος σε όνειρο για απόπειρα κατά του αφεντικού του λέει πως ¨Πριν με σκοτώσουν κανείς δεν μπορεί να ακουμπήσει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας !¨.
Λες και δεν είναι οικονομικός σύμβουλος αλλά μπράβος σε μπαρ !
Γνωστός και πλέον ηλικιωμένος δημοσιογράφος (73) λέει απευθυνόμενος στον Ερντογάν : ¨Είστε πολύ ανθρώπινος, πολύ θερμός άνθρωπος. Είστε πολύ γλυκός. Είστε σαν μέλι…¨
……………….
Βιώνουμε μια ¨Δημοκρατία κολακών¨. Και όσο ισχυροποιείται ο Ερντογάν ο αριθμός των κολάκων μεγαλώνει σαν χιονοστιβάδα.
……………..
Βλέπετε πως ακόμη και αυτοί που τον αγαπαν τον Ερντογάν, κάθονται πάνω σε αγκάθια ; Με την σκέψη πως ¨Εάν πω ή κάνω κάτι αντίθετο και υποστώ κατηγορία ; Εάν χάζω τότε την δουλειά μου, τα χρήματα μου και το μέλλον μου ;¨.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της ¨Δημοκρατίας κολακών¨ είναι και ο φόβος. Η αντιπολίτευση φοβάται, μα και πώς να μην φοβηθεί ! Αλλά και οι συμπολιτευόμενοι και οι κόλακες φοβούνται. Ταυτόχρονα δηλαδή είναι και μια ¨Δημοκρατία του φόβου¨.
Να μην είμαστε βέβαια άδικοι, αυτό το θέμα δεν έχει να κάνει μόνο με τον Ερντογάν και τους κόλακες του. Αυτή η κουλτούρα μας έχει τυλίξει από παντού. Στο σπίτι, στο σχολείο, στην δουλειά, στον σύλλογο, στο κόμμα, παντού υπάρχουν εξουσίες. Πάντα φοβόμαστε από αυτές και αυτές μας φοβίζουν. Ασταμάτητα δίνουμε ¨εξετάσεις υπακοής και αφοσίωσης¨.
……………….
Αξάι Χακάν
Τ24.com.tr 24/5/2015
Σχ : Να θυμίσουμε μερικά σχετικά βίντεο….
Ο δημοσιογράφος Μεχμέτ Μπαρλάς του λέει αυτό το…¨είστε πολύ γλυκός άνθρωπος¨…..
H ψηφοφόρος του Ταγίπ δηλώνει πως ¨Είμαι μια τρίχα από τον πισινό του Ερντογάν¨ !!!
¨Τον δαγκώνω τον Ερντογάν…Και τον γλείφω…Λιοντάρι, λιοντάρι…Αχ μωρό μου άχ!..¨