Διμερές κάταγμα
Πρέπει να πω το εξής, αν ένα κόμμα εφαρμόζει στο συνέδριο του το σύστημα της ¨διαπίστευσης¨ που εφάρμοζε παλιότερα το Γενικό Επιτελείο και απαγορεύει έτσι την είσοδο στο συνέδριο σε έξι εφημερίδες, αυτό σημαίνει πως παραιτήθηκε από την δημοκρατία.
Εάν δεν υπάρχει διαφορά στις πρακτικές της πολιτικής και της στρατιωτικής εξουσίας, δεν πρόκειται να βγει ελευθερία και γαλήνη.
Πολιτικό κόμμα το οποίο πράττει μια τέτοια παραξενιά, ή βιώνει μια απίστευτη ανασφάλεια ή λόγω ενός αρρωστημένου ¨μεθυσιού εξουσίας¨ πιστεύει πως πρέπει να τιμωρήσει τα ΜΜΕ.
Και τα δύο εξ αυτών δεν επιφέρουν θετικό αποτέλεσμα.
Φοβάμαι πως το ΑΚΠ ζει ανάμεσα σε αυτά τα αντίθετα συναισθήματα, έχει και μια φοβερή ευθιξία και από την άλλη έχει την ψευδαίσθηση πως είναι ο απόλυτος ιδιοκτήτης σε όλα.
Και η διαπίστευση δεν ήταν η μόνη παραξενιά του συνεδρίου. Είδαμε το ΑΚΠ να μετατρέπεται σε μια συσκευή διασφάλισης του ¨προεδρικού συστήματος¨ για τον Ερντογάν. Αυτό που είδαμε ήταν η επίδειξη ενός προσώπου. Κόμμα δεν υπήρχε, ηγέτης υπήρχε.
Οι δε ταυτότητες των ξένων καλεσμένων αποκάλυπταν τον δρόμο και τους νέους συμμάχους που επέλεξε το κόμμα ΑΚΠ.
Το μίσος των κεμαλιστών προς την Δύση που μιλά για ¨ακόμη περισσότερη δημοκρατία¨, το συναντάμε τώρα και στο ΑΚΠ.
………………………..
Πάει καιρός που σε αυτή την οργισμένη μάζα δεν προτείνει ¨ελευθερία¨, αλλά τους υπόσχεται πως θα περιορίσει αυτούς που δεν τους μοιάζουν.
Και αυτό το κρύβει κάτω από το πρόσχημα της ¨θρησκείας¨. Δεν λέει πως ¨κι εσείς θα ζήσετε ελεύθερα¨ αλλά πως ¨κι εκείνοι δεν θα μπορέσουν να ζήσουν ελεύθερα¨.
…………………
Την κουρδική πολιτική, την εξωτερική πολιτική και ακόμη και την πολεοδομική πολιτική του την ασκεί με την λογική πως ¨Θα συντρίψουμε αυτούς που δεν σας μοιάζουν. Και αυτή η πολιτική δεν επιφέρει τίποτε άλλο παρά συγκρούσεις.
Πρόκειται για την εικόνα ενός πολιτικού κόμματος αποκομμένου από την Δύση, στολισμένο με επιδείξεις ενός ατόμου, με ερμαφρόδιτη δημοκρατία, που έχει κάνει σημαία του έναν θρησκευόμενο κεμαλισμό, που δεν λύνει προβλήματα, αλλά δημιουργεί νέα.
……………….
Εφ. Ταράφ 2/10/2012
Αχμέτ Αλτάν