Εφ. Ραντικάλ 22-3-2011
Αυτή είναι η ιστορία του κατά την σύλληψη του αναφερόμενου ως ¨Σουλειμάν Τζιχάν¨ ο οποίος μετά από ανάκριση τριών μηνών πέθανε και θάφτηκε ως ¨αγνώστου ταυτότητας¨ στο νεκροταφείο των αστέγων…Σε αυτήν την ιστορία υπάρχουν και δύο πολύ γνωστά ονόματα, ο Μεχμέτ Αγάρ και ο Ιμπραήμ Σαχίν…
Το πραξικόπημα του 1980 ήταν μια από τις πιο φρικτές περιόδους της ιστορίας του τουρκικού λαού… Το όνομα της χούντας που άρχισε στις 12 Σεπτεμβρίου 1980 και συνεχίστηκε ως τις 24 Νοεμβρίου του 1983 ήταν Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας. ¨Τα παιδιά μας¨ το πέτυχαν, έθεσαν την τουρκική δημοκρατία, υπό τις αρβύλες. Είχαν δώσει και υπόσχεση, έβαλαν την δεξιά να σκοτώνεται με την αριστερά, και αυτοί θα έφερναν την πιο προηγμένη δημοκρατία στη χώρα.
Και τι δεν έγινε κατά αυτή την διαδικασία της βήμα προς βήμα προς την ¨αρβύλα¨ . Καφενεία πυροβολούνται, κοντινοί γείτονες στο Μάρας, στην Σεβάστεια και στο Τσόρουμ γίνονται εχθροί μεταξύ τους. Σε εκείνες τις γειτονιές έγιναν σφαγές που δεν τις χωράει ανθρώπου νους. Οι δρόμοι μεταβλήθηκαν σε ρυάκια από αίμα.
Όλα μα όλα χάριν της ηγεμονίας της ¨αρβύλας¨. Ο φασισμός που άρχισε το 80, ενέκρινε τις θανατικές ποινές για 517 άτομα
……………..
Διαβάζοντας το βιβλίο ¨Σουλειμάν Τζιχάν-Η ζωή ενός κομμουνιστή ηγέτη¨ που έχω στα χέρια μου, αντικρίζετε έγγραφα και καταθέσεις που σου ραγίζουν την καρδιά. Αναρωτιέστε, προς τι αυτή η απανθρωπιά ; Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό η ταινία ¨Γκαράζ Όλυμπος¨ που εξιστορούσε την φρίκη του στρατιωτικού καθεστώτος στην Αργεντινή κατά τα έτη 1976-82…
Από εκείνη την ταινία αυτό που χαράχτηκε στην μνήμη μου, ήταν το πώς ανέβαζαν τους συλληφθέντες που είχαν βασανιστεί σκληρά σε αεροπλάνα, και μετά είτε ήταν νεκροί είτε ζωντανοί τους πετούσαν στον ωκεανό.
Το τέλος λοιπόν του Σουλεϊμάν Τζιχάν δεν ήταν ο ωκεανός αλλά το νεκροταφείο των αστέγων. Η ιστορία ενός ο οποίος συνελήφθη ως μέλος της διοίκησης παράνομης οργάνωσης -παρά το ότι είχε πάνω του πλαστή ταυτότητα, οι αστυνομικοί ξέρανε πολύ καλά ποιος είναι- έχασε την ζωή του από τα βασανιστήρια, και παρουσιάζοντας το περιστατικό ως αυτοκτονία τον έθαψαν στο νεκροταφείο των αστέγων…
Αυτή είναι η ροή του βιβλίου και περιλαμβάνει επιστολές, μηνύσεις, χάρτες που έγιναν στα σημεία όπου υποτίθεται πως έγινε η αυτοκτονία, ανακοινώσεις της εισαγγελίας, την νεκροψία, μαρτυρίες για τα βασανιστήρια κ.α….Οι συγγραφείς του βιβλίου Μεχμέτ Τσετίν και Αχμέτ Τζιχάν πρόσθεσαν όλα αυτά τα έγγραφα σε αυτήν τους την προσπάθεια, πείθοντας απόλυτα τον αναγνώστη πως δεν επρόκειτο για αυτοκτονία.
Εν περιλήψει : Ο Σουλειμάν Τζιχάν ο οποίος περιλαμβανόταν στην λίστα αυτών που έπρεπε να συλληφθούνε νεκροί ή ζωντανοί (μια πρακτική ρουτίνας μετά το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου), μετά από μια ρουφιανιά συλλαμβάνεται έχοντας πάνω του μια πλαστή ταυτότητα. Οι αστυνομικοί ξέρουν όμως πολύ καλά ότι είναι ο άνθρωπος που αναζητούνε. Όταν συνελήφθη, σήμανε γιορτή για την αστυνομία, οι αστυνομικοί διέκοψαν τα βασανιστήρια που έκαναν και κραύγασαν πως ¨Συνελήφθη ο Σουλεϊμάν Τζιχάν¨. Οι φίλοι του Τζιχάν που ήταν τότε στην αστυνομία ήταν μάρτυρες αυτών των κραυγών, όπως και των άλλων κραυγών από τους πάγκους των βασανιστηρίων…
Ο Μεχμέτ Αγάρ επικεφαλής του 2ου Α.Τ.
Η τύχη του Τζιχάν δεν ήταν σαν αυτούς που τους κρέμασαν ή σαν αυτούς που συνελήφθησαν και εξαφανίστηκαν, η τύχη του δεν θα είναι τους δεκάδες αγνοούμενους όπως οι Χαϊρετίν Ερέν και Νουρετίν Γεντιγκιόλ. Ο πατέρας του ο Αγά Τζιχάν, ήταν πιο τυχερός σε σχέση με τους άλλους ! Τρεις μήνες μετά την σύλληψη του, έστω και μετά από μεγάλο αγώνα, του δόθηκε το πτώμα του γιού του.
Ο Σουλεϊμάν Τζιχάν βασανίστηκε στο 1ο και 2ο αστυνομικό τμήμα, και υπάρχουν 24 μάρτυρες για την σύλληψη και τα βασανιστήρια που υπέστη. Ο Τζιχάν κατά την διάρκεια της σύλληψης του φέρεται να στέλνει προς τα έξω συνεχώς το μήνυμα ¨θα με σκοτώσουν¨… Ο πατέρας του Αγά Τζιχάν αμέσως μετά την σύλληψη του αρχίζει κάθε νόμιμη διαδικασία, ρωτά την αστυνομία, την εισαγγελία και την στρατιωτική διοίκηση, που βρίσκεται ο γιός του. Η απάντηση είναι η ίδια παντού: ¨Δεν έχουμε κάποια καταγραφή για τον γιό σας¨. Γίνεται αντιληπτό πως οι καθεστωτικοί είχαν συμφωνήσει να τον εξαφανίσουν. Η αρχή της ¨εξαφάνισης του συλληφθέντος¨ θα ισχύσει και για τον Τζιχάν. Και έτσι έγινε… Και ποιος λέτε να ήταν διοικητής του 2ου αστυνομικού τμήματος ; Ο Μεχμέτ Αγαρ…
Αυτός ο οποίος όπως φάνηκε στην υπόθεση Σουσουρλούκ είχε δώσει το διαβατήριο στον Αμπντουλλάχ Τσατλί, ενώ το όνομα του είχε εμπλακεί και στις δολοφονίες αγνώστων δραστών στα ΝΑ την δεκαετία του 90.
Στην αλληλογραφία του 2ου αστυνομικού τμήματος, φαίνεται ότι ο Μεχμέτ Αγάρ μια μέρα μετά την υποτιθέμενη αυτοκτονία στις 31 Ιουλίου ενημερώνει την εισαγγελία του Καντίκιοι πως ο συλληφθείς με πλαστή ταυτότητα Σουλεϊμάν Τζιχάν την ώρα που τον είχαν πάει για να τους δείξει σπίτι της οργάνωσης πήδηξε από το παράθυρο κάτω. Εδώ υπάρχει ήδη μια ομολογία. Αναφέρεται δηλαδή από τον Αγάρ στην αλληλογραφία του, το όνομα του ατόμου που θάφτηκε ως ¨αγνώστου ταυτότητας¨ στο νεκροταφείο των αστέγων,
Η οικογένεια μαθαίνει για τον θάνατο του γιού τους από τις εφημερίδες !
Η οικογένεια που επί τρεις μήνες αναζητούσε τον ευρισκόμενο στην ασφάλεια γιό της, τρεις μήνες αργότερα διαβάζει στην εφημερίδα : ¨Ερευνάται αν ο ανευρεθείς νεκρός είναι ή όχι ο Σουλειμάν Τζιχάν¨. Τότε τα καταλαβαίνουν όλα, ο γιός τους δολοφονήθηκε…
Με βάση τους ανακριτές δεν δολοφονήθηκε ! Αυτοκτόνησε…Και μάλιστα από τον 6ο όροφο την ώρα που οι αστυνομικοί ήταν δίπλα του, πήδηξε κάτω ! Κάποιοι πήραν την απόφαση να πεθάνει, κάποιοι τον συνέλαβαν και τον σκότωσαν και κάποιοι έστησαν πλαστά έγγραφα για να καλύψουν την δολοφονία. Αυτοί οι οποίοι έστησαν το πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου, εν μέσω πλήρους συνεργασίας σκότωσαν και τον νόμο.
Την είδηση πως συνελήφθη στις 30 Ιουλίου και δήθεν μια μέρα μετά αυτοκτόνησε, η οικογένεια του την παίρνει τρεις μήνες αργότερα…
………………………………..
Διαβάζοντας το βιβλίο ανακατεύτηκα, Συνελήφθη κάποιος και μετά από βασανιστήρια τριών μηνών πέθανε. Και υπάρχουν πολλοί μάρτυρες για αυτό. 24 μάρτυρες μιλάνε για την σύλληψη του Τζιχάν και μέρος αυτών εξετάσθηκαν κατά αντιπαράθεση μαζί του.
………………………..
Σχόλιο : Και μετά τα κελεπούρια αυτά σαν τον Αγάρ επισκέπτονται την Ελλάδα (πριν λίγα χρόνια και την Θράκη), συνομιλούνε με πολιτικούς παράγοντες, και μας μιλάνε για την πίστη τους στην …ελληνοτουρκική φιλία.
