ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ ΣΤΟΝ ΟΖΑΝ ΑΧΜΕΤΟΓΛΟΥ

Εφ. Μπιρλίκ  26-6-2011

Η υπεύθυνη του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων Καθηγήτρια κα. Άννα Φραγκουδάκη, απάντησε στους ισχυρισμούς του δημοσιογράφου Οζάν Αχμέτογλου.

Η υπεύθυνη του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων Καθηγήτρια κα. Άννα Φραγκουδάκη απάντησε στην επιχειρηματολογία του δημοσιογράφου Οζάν Αχμέτογλου που ισχυρίστηκε ότι το ΠΕΜ επειδή δεν έχει κάνει τίποτα σχετικά με την τουρκική, οδηγεί στην «αφομοίωση» στο άρθρο που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην εφημερίδα Γκιουνδέμ με τίτλο: «Το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων και η αντίπερα όχθη».

Το απαντητικό δημοσίευμα της κας. Φραγκουδάκη, δημοσιεύτηκε στο φύλλο τη 24ης Ιουνίου της εφημερίδας Γκιουνδέμ στη στήλη του Οζάν Αχμέτογλου.

Ο Οζάν Αχμέτογλου ευχαρίστησε την καθηγήτρια Άννα Φραγκουδάκη που έδωσε αξία στο άρθρο του και τον απήντησε σημειώνοντας: «κατά την γνώμη μου το πρόγραμμα που είστε επικεφαλής εσείς, δεν έχει σχέση με την αφομοίωση».

Το απαντητικό δημοσίευμα της καθηγήτριας Άννα Φραγκουδάκη έχει ως εξής:

« Προς την εφημερίδα Γκιουνδέμ

Αθήνα, Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Αγαπητοί κύριοι και κυρίες υπεύθυνοι της Γκιουνδέμ,

Στις 17.6.2011 η εφημερίδα σας δημοσίευσε σχόλιο του κου Οζάν Αχμέτογλου για τη συνέντευξη τύπου που δώσαμε στην Κομοτηνή στις 9.6 για το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης των παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας.

Ο κος Οζάν Αχμέτογλου αναφέρει ερώτησή του για τη μητρική γλώσσα και την απάντησή μου και ύστερα σχολιάζει.

Θα μου επιτρέψετε να κάνω μερικές διορθώσεις στην απάντησή μου, καθώς ο προφορικός λόγος αλλάζει νόημα όταν γίνεται γραπτός.

Δεν είπα μόνο ότι το θέμα της μητρικής γλώσσας με προβληματίζει. Είπα επίσης ότι όλοι οι υπεύθυνοι του προγράμματος από το 1997 έχουμε πολλές φορές δηλώσει δημόσια και το διδάσκουμε χρόνια στις επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών ότι η μητρική γλώσσα έχει για όλα τα παιδιά πολύ μεγάλη σημασία για τη μάθηση.

Στο αίτημα το πρόγραμμα βελτίωσης της εκπαίδευσης να γίνεται όχι μόνο στα ελληνικά αλλά και στα τουρκικά απάντησα ότι τα εμπόδια είναι τρία.

Το πρώτο είναι ότι το θέμα της μητρικής γλώσσας δεν περιορίζεται στις δύο γλώσσες του μειονοτικού σχολείου αλλά είναι πολύ πιο περίπλοκο, δηλαδή δεν αφορά μόνο την τουρκική γλώσσα.

Το δεύτερο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχει αυτά τα κονδύλια για την ελληνομάθεια. Το σκεπτικό είναι ότι είναι απαραίτητη η καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας για την αρμονική ένταξη των παιδιών της μειονότητας στην κοινωνία και τη σχολική άνοδο. Σε αυτό, το πρόγραμμα έχει βοηθήσει πολύ, καθώς τα ποσοστά στα γυμνάσια και τα λύκεια κι από κει στα πανεπιστήμια έχουν αυξηθεί θεαματικά από τότε που ξεκίνησε το πρόγραμμα.

Το τρίτο είναι το πιο δύσκολο εμπόδιο που κάνει το αίτημα να ασχοληθεί το πρόγραμμα και με τα τουρκικά αδιέξοδο. Οι εκπρόσωποι της μειονότητας δεν θέλουν να ασχοληθεί το ελληνικό κράτος με την τουρκική γλώσσα. Και έδωσα το παλιό παράδειγμα «των βιβλίων Ζεγκίνη». Άρα δεν μπορεί το πρόγραμμα να αλλάξει τη διδασκαλία της τουρκικής όπως έκανε για την ελληνική, με νέα βιβλία και ηλεκτρονικά παιγνίδια μάθησης.

Τέλος, να μου επιτρέψετε να πω μερικά λόγια για το σχόλιο του κου Οζάν Αχμέτογλου που γράφει ότι όσο βελτιώνεται η εκπαίδευση στα ελληνικά και δε γίνεται τίποτα από το πρόγραμμα για τα τουρκικά, «αυτό οδηγεί σε αφομοίωση».

Σωστό είναι ότι πρέπει να βελτιωθεί η εκπαίδευση στα τουρκικά. Αυτό όμως δεν μπορεί να το κάνει το πρόγραμμα και η ηγεσία της μειονότητας δε θέλει να το κάνει το πρόγραμμα. Άρα αυτό το αίτημα έτσι διατυπωμένο είναι αδιέξοδο.

Για την αφομοίωση, έχω να πω τα εξής.

Το πρόγραμμα και όλοι όσοι εργάζονται γι’αυτό έχουμε δείξει μεγάλο σεβασμό στους μαθητές της μειονότητας, στους γονείς τους και στις πολιτισμικές, θρησκευτικές και γλωσσικές τους διαφορές. Δεν πιστεύουμε στην αφομοίωση, γιατί θεωρούμε πλούτο της χώρας την πολιτισμική της παράδοση. Ζούμε στην ευρωπαϊκή εποχή και όχι την εποχή της οικοδόμησης των εθνών κρατών, που όλα, μαζί με την Ελλάδα και την Τουρκία, επέβαλαν σκληρά μέτρα και ανταλλαγές πληθυσμών για να πετύχουν την αφομοίωση. Άλλωστε η αφομοίωση ήταν άλλοτε πολιτικός στόχος, επειδή τα κράτη θεωρούσαν ότι κινδυνεύουν από την πολιτισμική ποικιλία. Σήμερα, παρά τις κάποιες εξαιρέσεις, η πολιτισμική ποικιλία είναι γενικά σεβαστή σε όλη την Ευρώπη.

Το πρόγραμμα δεν έχει καμιά σχέση με την αφομοίωση. Το πρόγραμμα ανοίγει το δρόμο της σχολικής επιτυχίας και της κοινωνικής προκοπής στα παιδιά της μειονότητας, δρόμος που δεν μπορεί να ανοίξει χωρίς την καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας.

Το πρόγραμμα καλεί το Σεπτέμβριο συγγραφείς των βιβλίων στην τουρκική για σεμινάρια επιμόρφωσης των δασκάλων του τουρκικού προγράμματος των μειονοτικών σχολείων. Είναι όμως ελάχιστα όσα μπορεί να κάνει το πρόγραμμα για την τουρκική γλώσσα, για πολλούς λόγους αλλά και επειδή η ηγεσία της μειονότητας δε θέλει να πάρει το πρόγραμμα στα χέρια του τη διδασκαλία και τα βιβλία της τουρκικής γλώσσας. Τουλάχιστον έτσι καταλαβαίνω αυτό το θέμα.

Αν καταλαβαίνω λάθος, θα παρακαλούσα τον κο Οζάν Αχμέτογλου να απαντήσει τα εξής: – Πώς οραματίζεται την παρέμβαση του Προγράμματος, ή ενός παρόμοιου προγράμματος στην τουρκόγλωσση εκπαίδευση; Με ποια κονδύλια θα γινόταν αυτή η παρέμβαση; Με Ευρωπαϊκά; Ποιά δομή θα είχε; Ποιοι θα προσλαμβάνονταν και με ποιες διαδικασίες; Πώς θα λαμβάνονταν οι αποφάσεις; Και ό,τι άλλο νομίζει.

Σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε αυτό το σημείωμα και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη φιλοξενία του στην εφημερίδα σας.

Εύχομαι σε όλους τους συνεργάτες σας, καλό καλοκαίρι, με υγεία και κάθε καλό για την οικογένεια του καθενός και για όλη την κοινωνία της Θράκης.

Άννα Φραγκουδάκη»;

Σχόλιο : Αλήθεια τον όρο πομακική γλώσσα τον έχουν ακούσει  ; Γιατί δεν γίνεται καμμία αναφορά ; Δεν αξίζει να διασωθεί η γλώσσα αυτή ;