Συγκεντρωθήκαμε πάλι εδώ σήμερα. Συγχαίρω εγκάρδια όσους συνέβαλαν υλικά και ηθικά, όσους μόχθησαν για την πραγματοποίηση αυτής της ωραίας εκδήλωσης.
………………..
Για την συνέχιση της ύπαρξης των εθνών δύο σημεία είναι πολύ βασικά. Το πιο σημαντικό εξ αυτών όπως όλοι σας ξέρετε είναι η θρησκεία και από πίσω ακολουθεί η γλώσσα. Εγώ μόνος μου το φαντάζομαι ως εξής : Η θρησκεία είναι ο κορμός ενός δέντρου, η γλώσσα είναι τα κλαδιά και τα έθιμα και οι παραδόσεις είναι τα φύλλα. ….. Και επίσης υπάρχουν και οι ρίζες που δεν φαίνονται που όπως ανέφερε και ο Μεχμέτ Κοτς είναι η ιστορία εδώ των 700 ετών.
Πολλά έθνη στον κόσμο για να συνεχίσουν να υπάρχουν αλλά και για την συνέχιση της ύπαρξης της θρησκείας επέφεραν θρησκευτικές γιορτές. Εμείς στην θρησκεία μας στο Ισλάμ έχουμε δύο θρησκευτικές γιορτές το Ραμαζάνι και το Κουρμπάνι.
………………….
Επίσης για την διατήρηση των εθνικών συναισθημάτων υπάρχουν και οι εθνικές γιορτές. Αυτές είναι απαραίτητες για την ύπαρξη των εθνών. Έτσι είναι παντού στον κόσμο. Εμείς λοιπόν για αυτήν την ιστορία 700 ετών που βιώνουμε και ζούμε, για αυτήν την σφραγίδα μας εδώ, συνεχίζουμε μια τέτοια παράδοση. Ο Αλλάχ να βοηθά τους ανθρώπους που συνεχίζουν αυτή την παράδοση. Βλέποντας τα Βαλκάνια μπορείτε να δείτε παντού να υπάρχουν τεκέδες. Και εδώ στην περιοχή υπάρχουν και στην FYROM υπάρχουν, στην Αλβανία υπάρχουν, στο Κόσσοβο υπάρχουν. Και στην Ανατολία στις τουρκικές δημοκρατίες αν πάτε και εκεί έχουν. Άλλωστε η αρχή έγινε από τον Αχμέτ Γεσεβί. Από την Ανατολία προς τα Βαλκάνια.
Τώρα αξιότιμα αδέρφια μου είναι ιστορικό φαινόμενο πως στα Βαλκάνια υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι που ζούνε ως μειονότητες. Οι μειονότητες αυτές αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να στηρίξουν όσο μπορούν την θρησκεία και την γλώσσα τους. Λίγο πριν να έρθω εδώ συζήτησα στο καφενείο με έναν δάσκαλο, το όνομα του δεν έχει σημασία. Ο φίλος μας ο δάσκαλος είπε τόσο άσχημα πράγματα για την εκπαίδευση μας που το μέλλον μας φαντάζει αβέβαιο. Για εμάς δεν πιστεύονται καλά πράματα. Εμείς βέβαια ξέραμε πως έτσι θα γίνει αλλά υπάρχει και κάτι που εμείς πρέπει να κάνουμε. Όπως είπα και πιο πριν, να κρατάμε, να μαθαίνουμε και να στηρίζουμε τα τζαμιά μας, το Κοράνι, τα φροντιστήρια μας και την γλώσσα μας.
Το όνομα του δεν είναι σημαντικό. Ο δάσκαλος μου είπε : Χότζα μου εμείς τελειώσαμε την ακαδημία, τουρκικά διαβάσαμε και μάθαμε στον μεντρεσέ να είναι καλά οι δάσκαλοι μας. Μετά από λίγα χρόνια όμως θα σας έρθουν τέτοιοι δάσκαλοι που θα έχουν τελειώσει κρατικό νηπιαγωγείο, κρατικό δημοτικό, κρατικό γυμνάσιο, κρατικό λύκειο και μόνο με μια εκπαίδευση 9 μηνών στα τουρκικά στο κρατικό πανεπιστήμιο θα έρθει μετά να διδάξει τούρκικα με αυτά που απλά θα έμαθε στον δρόμο.
Για αυτό είναι πολύ σημαντική η γλώσσα ενός έθνους. Το τι κάνουν άλλοι δεν είναι σημαντικό. Ο καθένας να κάνει το καθήκον του. Εμείς όμως πρέπει να προσέξουμε πολύ-πολύ στην χρήση της γλώσσας μας και στο να αγκαλιάσουμε την θρησκεία μας.
Ο προφήτης μας ο Μωάμεθ στην περίοδο που ζούσε, φώναξε τους ανθρώπους έξω από την Μέκκα. Ευρισκόμενος τότε στις υπώρειες ενός βουνού, να όπως αυτός ο λόφος, γύρισε προς τον κόσμο και τους είπε ¨Ειιιιιιι άνθρωποι, εεεεεε κοινότητα των πιστών αν σας έλεγα πως από την πίσω μεριά εκεί υπάρχουν οι εχθροί θα με πιστεύατε ;¨. Κάποιοι τότε του είπαν πως ¨ναι το πιστεύουμε¨ αφού επρόκειτο για τον Μωάμεθ. Ενώ κάποιοι άλλοι του είπαν ¨Μα καλά για αυτό μας κάλεσες ;¨. Τι θέλω να πω με αυτά ; Το καθήκον μας εμάς είναι να λέμε λίγα πράματα και να γίνονται αντιληπτά περισσότερα. Νομίζω πως όλοι σας καταλαβαίνετε το τι πρέπει να γίνει.
………………
………………
Πρόξενος Αλή Ριζά Ακιντζί
Ενάρετε μουφτή μου, αξιότιμοι πρόεδροι, αξιότιμοι δημοτικοί σύμβουλοι, αδέρφια μου, συγκεντρωθήκαμε εδώ για να διατηρήσουμε ένα έθιμο 700 ετών. Εμείς δόξα τω Θεώ είμαστε σαν τα κλαδιά του πλατάνου που για εκατοντάδες χρόνια απλώθηκαν. Μάλιστα αυτό το έθιμο μπορεί να μην είναι 700 αλλά 1700 ετών. Διότι εμείς τον όρο ¨40¨ τον χρησιμοποιούμε από πολύ παλιά. Ο προφήτης μας Μωάμεθ στα 40 του άρχισε τις προφητείες. Υπάρχει ο όρος για τα ¨40 περιστατικά¨. Ο Χατζη Μπεκτάς Βελή έχει ορίσει 40 όρους.
…………………
Στην Ανατολία, στην Ρούμελη, στον Καύκασο, στην Μέση Ασία και σε πολλά μέρη υπάρχουν τοπωνύμια του τύπου ¨40 μάρτυρες¨, ¨40 νικητές¨ . Πρόκειται δηλαδή για έναν όρο ο οποίος προέρχεται από τα βάθη της κουλτούρας μας.
Τους μάρτυρες μας , τους νικητές μας, αυτούς που έκαναν αυτές τις θυσίες, αυτούς που έπεσαν εδώ ως μάρτυρες κατακτώντας την περιοχή εδώ, τους τιμούμε με ευγνωμοσύνη και ευχόμενοι για έλεος. Σας ευχαριστώ που διατηρείτε αυτή την παράδοση. Μακάρι αιώνια να κρατάμε αυτή την παράδοση.
…………….
Εδώ οι πρόγονοι μας κατέγραψαν μια ένδοξη ιστορία. Εμείς συνεχίζουμε να υπάρχουμε. Όπως είπε λίγο πριν και ο ενάρετος μουφτής μας για την συνέχιση της ύπαρξης μας χρειάζεται προσπάθεια. Προκύπτουν νέα προβλήματα , νέα θέματα. Για να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε την θρησκεία μας, την πίστη μας, την πνευματικότητα μας και την γλώσσα μας πρέπει καταρχήν να έχουμε ενότητα και ομοψυχία. Ακολούθως πρέπει να κρατήσουμε την εργατικότητα μας. Και αυτό δεν είναι μόνο του δουλειά του μουφτή, του δημάρχου και του δάσκαλου αλλά όλων μας. Διαφορετικά θα ξεχαστούμε και θα εξαφανιστούμε. Στα βουνά υπήρξαν τζαμιά, μεστζίτ, τεκέδες και νεκροταφεία τα οποία ξεχάστηκαν και καταστράφηκαν. Από εδώ ως την Θεσσαλονίκη υπήρχαν 270 τεκέδες. Τεκέδες σαν αυτόν του Σαγίντ Αλή Σουλτάν υπήρχαν 270 και όλοι τους ήταν ενεργοί, όλοι τους ήταν κέντρα πνευματικότητας, σχολεία ευγένειας. Εκεί ανέτρεφαν ανθρώπους, αλλά δυστυχώς τα περισσότερα χάθηκαν. Αν κι εμείς δεν στηρίξουμε τα υπάρχοντα…Μας αναλογεί δουλειά για τα μετζίτ, για τα τζαμιά και τους τεκέδες. Σας ευχαριστώ με αγάπη που με ακούσατε. Να είστε καλά.
Πρόεδρος του κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς
Αξιότιμοι αδερφοί μου, σήμερα το πρωί όταν ξύπνησα πραγματικά αισθανόμουν ενθουσιασμό που θα βρισκόμουν μαζί σας. Προσπαθώ να μετάσχω πάντα εδώ. Επιθυμώ να ευχαριστήσω τον λαό της περιοχής για την στήριξη τους στις αξίες που μας χαρακτηρίζουν. Ξέρετε πως εδώ ο κόσμος της περιοχής επί αιώνες οργανώνει αυτή την εκδήλωση για να τιμήσει την μέρα κατά την οποία οι πρόγονοι μας ήρθαν εδώ, μετέφεραν εδώ τα λάβαρα τους και έπεσαν μάρτυρες κατά την κατάκτηση της Ρούμελης. Πραγματικά σας ευχαριστώ που στηρίζετε τις αξίες που αποτελούν τα χαρακτηριστικά μας.
Αξιότιμοι ομογενείς μας, τα είπε ο κύριος μουφτής μας. Ο δρόμος που πορεύονται οι Τούρκοι της δυτικής Θράκης είναι ένας πολύ δύσκολος δρόμος. Τα βλέπω καθημερινά στα χωριά μας, πολλοί νέοι μας μεταναστεύουν. Επιδιώκεται δηλαδή η εξαφάνιση των Τούρκων της δυτικής Θράκης. Μας αναλογεί ένα καθήκον. Όπως είμαστε σήμερα εδώ, έτσι και να πυκνώσουμε τις γραμμές μας και να συνεχίσουμε ακάθεκτοι τον αγώνα μας. Εάν θέλουμε το αύριο μας να είναι εγγυημένο, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε εδώ ως Τουρκομουσουλμάνοι, αν θέλουμε να ζούμε ανθρώπινα, έχει έρθει πλέον πια ο καιρός να αγωνιστούμε. Ούτε στην εκπαίδευση, ούτε στην θρησκεία υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη, επιδιώκεται μόνο να μας δώσουν αυτά που δεν ζητάμε. Και εμείς λοιπόν από τώρα και μετά – και το λέω ξεκάθαρα αυτό- και το λέω ως πρόεδρος ενός μειονοτικού κόμματος και ως πρόεδρος ενός κόμματος της Ελλάδας, πως η περίοδος κατά την οποία δεχόμασταν ότι μας έδινε το ελληνικό κράτος, έχει πια τελειώσει. Εμείς ως Τούρκοι της δυτικής Θράκης θα αγωνιστούμε.
Για μια άλλη φορά δηλώνω πως τιμώ τους προγόνους μας που έπεσαν εδώ μάρτυρες, οι προσευχές μας ας είναι μαζί τους. Να είστε καλά που συντηρείτε αυτή την παράδοση.
