Πριν λίγες μέρες γράφαμε, πάλι στον «Αντιφωνητή», την προσβλητική για την Ελλάδα ιστορία που διαδραματίστηκε στην Ξάνθη με τον διορισμό και την παύση (εντός 4 ωρών!) του Ιμάμ Αχμέτ ως ιμάμη στο τέμενος Τσινάρ. Δεν ξέρουμε αν έγινε σαφές το μήνυμα του κειμένου, πάντως οι δράστες εκείνης της γκάφας δεν άλλαξαν ρότα και εντός λίγων ημερών είχαμε και χειρότερα δείγματα γραφής.
Αρχικά να διευκρινίσουμε ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει ακόμη στην Ξάνθη και βρισκόμαστε στο εξής καταγέλαστο κατάντημα: η Τουρκία να διορίζει επισήμως ιμάμη για την …Αγία Σοφία (που σημαίνει ότι την μετατρέπει οριστικά σε τζαμί) κι εμείς ως Ελλάδα δεν μπορούμε να διορίσουμε έναν ιμάμη σε κάποιον μαχαλά της Ξάνθης! Άραγε η ευθύνη βαρύνει τον μουφτή Σινίκογλου, που ούτως ή άλλως σχεδόν δικαιούται το ακαταλόγιστο; Η ΥΠΥ, που έχει την υψηλή επίβλεψη, τι έκανε για το θέμα; Τι έκανε για όλα τα ζητήματα πρώτης γραμμής στην Ξάνθη, όπου διασύρεται η πολιτεία – σχεδόν ανύπαρκτη στα πομακοχώρια – με την παραμικρή αφορμή (λ.χ. στην κηδεία του στρατιώτη στη Γλαύκη); Μήπως να πάμε στον Έβρο; Ποιες πρωτοβουλίες ανέλαβε για την ανάσχεση της δράσης των ανθρώπων της Άγκυρας στην παραμεθόριο; Τι έκανε για να εμποδίσει τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων Ρομά στα εβρίτικα (κι όχι μόνο…) χωριά; Ποιος αδυνατεί να επιβάλει την νομιμότητα στους 2-3 ανθρώπους που αλωνίζουν στο Διδυμότειχο; Ποιος επιτρέπει την δυσφήμηση της Ελλάδας για το ίδιον όφελος του τάδε ή του δείνα «δικού μας» ανθρώπου, μη τολμώντας να πράξει το στοιχειώδες του καθήκον; Κι ερχόμαστε στην Κομοτηνή, όπου η ανυπαρξία – παράνοια της ΥΠΥ χτυπάει κόκκινο. Παρότι το κλίμα στην τοπική κοινωνία έχει αλλάξει προς το (πολύ) καλύτερο εσχάτως, πρέπει να πούμε ότι αυτό έγινε όχι χάρη στην ΥΠΥ αλλά ΠΑΡΑ την δραστηριότητά της. Οι χαμηλοί τόνοι του μουφτή Μέτσο Τζεμαλή και η τόλμη και ο πατριωτισμός του προέδρου της Διαχειριστικής Επιτροπής Σελήμ Ισά, το ήθος αμφότερων, οι νέοι άνθρωποι που ανέλαβαν κάποιες θέσεις, έχουν φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα που σύντομα θα αυγατίσουν (δεν φεύγει εύκολα η κόπρος του Αυγεία). Εκτός κι αν συνεχίσει την ίδια τακτική το …γραφείο του Υπουργείου Εξωτερικών! Ναι, το πρόβλημα δεν είναι πια τόσο η δράση του τουρκικού Προξενείου αλλά η ανοησία, η ανικανότητα και ο παραγοντισμός που διακρίνουμε στην εικόνα της υπηρεσίας αυτής. Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι υπεύθυνος για κάποιες εξωφρενικές αποφάσεις και τακτικές, αν είναι προσωπικές αποφάσεις του διευθυντή Θ. Καφόπουλου ή κάποιων συμβούλων του, όμως η τελική ευθύνη βαρύνει οπωσδήποτε τον ίδιο. Η περιφρόνηση, οι πιέσεις και οι απειλές προς τον άνθρωπο που έταξε τη ζωή του επί δεκαετίες στην πλευρά της νομιμότητας και της Ελλάδας από τον τελευταίο ελληνόφωνο ανθυποπαράγοντα είναι ντροπή και καταισχύνη για τον (όποιο) τελευταίο, είτε αυτός κυκλοφορεί με υπηρεσιακό αυτοκίνητο είτε με ιδιωτικό. Θέλουν μήπως κάποιοι νοσταλγοί της παλιάς κατάστασης να γυρίσουμε στις εποχές που το μαύρο χρήμα έρεε άφθονο στις τσέπες των πλειονοτικών επιτηδείων; Τους ενοχλεί ο Σελήμ επειδή καθίσταται μέρα με τη μέρα και δημοφιλέστερος, όλο και πιο άτρωτος για τις βρωμιές των επαγγελματιών Τούρκων; Είναι απλώς κόμπλεξ στα όρια της ψυχικής ανισορροπίας; Πραγματικά δεν ξέρουμε τα αληθινά κίνητρα του καθενός, βλέπουμε όμως τα αποτελέσματα μιας φθοροποιού δραστηριότητας που δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο! Ο υπουργός Ν. Κοτζιάς πρέπει μέσα στις τόσες του έγνοιες να βρει χρόνο να ασχοληθεί με το θέμα, γιατί ό,τι χτίστηκε τα τελευταία χρόνια πάει να γκρεμιστεί για προσωπικά καπρίτσια υφισταμένων του. Και η Κυβέρνηση που ξιπάζεται με το παραλήρημα του Ερντογάν για τη Θράκη δεν οφείλει να απαντάει μόνο με ανακοινώσεις αλλά και περιφρουρώντας ένα κλίμα διαφάνειας, νομιμότητας και συνέπειας που θα στερεώσει την κοινωνική γαλήνη και την εθνική ασφάλεια στην περιοχή.
