Οι ¨διαχωρισμοί¨, η ¨διχόνοια¨ και οι ¨εντάσεις¨ που άρχισαν στο Σέτσεκ, είναι ένα καθαρό παράδειγμα του πως διαταράσσεται ο κοινωνικός ιστός…
Διότι στην πραγματικότητα το Σέτσεκ είναι μόνο το ορατό τμήμα του παγόβουνου. Εντός της κοινωνίας σε καθημερινή βάση είμαστε αντιμέτωποι με χιλιάδες μικρά ¨Σέτσεκ¨.
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε στο σημείο όπου ο μάστορας Αταόλ Μπεχράμογλου περιγράφει στο ποίημα του ¨Σαν δελφίνι¨ : ¨Αν φοβάται κάποιος να μιλήσει/ Δεν χρειάζεται να σωπαίνει/ Δεν χρειάζεται να φοβάται / Διότι αυτό που φοβόταν συνέβη¨.
Η μειονότητα διασπάστηκε !
Και μιλώντας για μειονότητα δεν εννοώ αυτούς τους ¨γαλαζοαίματους¨ που θεωρούν τον εαυτό τους ¨μπροστά¨ από την μειονότητα, σαν μια ¨αφρόκρεμα¨. Αλλά την συντριπτική πλειοψηφία από τους εργάτες, τους χωρικούς και τους συνταξιούχους που χέρι-χέρι επί αιώνα απαρτίζουν την μειονότητα.
Αυτό που επί 100 χρόνια προσπαθούσε και δεν μπορούσε να πετύχει το ελληνικό κράτος, το πέτυχε ένας όχλος που πήρε έμπνευση, φώτιση και όλη την ισχύ του από τον φασισμό του Ερντογάν.
Και αν και όλοι το βλέπουν αυτό, για να μη δεχτούν το χαρακτηρισμό “εχθρός της Τουρκίας” σχεδόν κανείς δεν μιλάει.
Και όποιος ανοίγει το στόμα του σύρεται στα δικαστήρια, γίνεται προσπάθεια δια της δικαστικής οδού να “του μάθουν τρόπους”, στα social media υφίσταται λιντσάρισμα από τα trolls και μία ομάδα αμόρφωτων φασισταριων, ενώ υφίσταται μια οικονομική και ψυχολογική κατάθλιψη (προσπάθειες που έφτασαν μέχρι σε απειλές θανάτου!).
Τελευταίο παράδειγμα : Όταν κάποιοι από τους Αλεβίτες του Σέτσεκ δίνοντας κατάθεση στα δικαστήρια ανέφεραν πως ¨Εμείς δεν είμαστε Τούρκοι¨, το σχετικό έγγραφο δημοσιεύτηκε σε κάποιους τρολλ λογαριασμούς στα σόσιαλ μίντια (ξεχωριστό θέμα το γεγονός ότι τα ελληνικά δικαστήρια με σταυρωμένα τα πόδια τους παρακολουθούν χωρίς να κάνουν τίποτε, το πόσο εύκολα διαρρέουν στα σόσιαλ μίντια απόρρητες δικαστικές καταθέσεις)με αποτέλεσμα την έναρξη μιας κίνησης λιντσαρίσματος τους αλλά και την απαγόρευση εισόδου τους στην Τουρκία.
Στην πραγματικότητα ο φίλος που είχε πει ¨Όποιος δεν υποστηρίζει διαλύεται¨, είχε δώσει την ένδειξη, αλλά εμείς δεν αντιληφθήκαμε καθαρά το μήνυμα του.
…………..
…………
Αν λοιπόν σε αυτό το περιβάλλον τρομοκρατίας, άνθρωπος της μειονότητας έφτασε να πει ¨Εγώ δεν είμαι Τούρκος¨ (αν το είπε φυσικά) και ο ελληνικός εθνικισμός τρίβει τα χέρια του βλέποντας αυτή την εικόνα, τότε η ευθύνη για αυτό είναι δική σας !
Υπάρχει όμως και μία άλλη πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχτούμε. Ο όχλος των αμόρφωτων και “μισθοφόρων στρατιωτών”, που ανέλαβαν τη δουλειά να “διαμορφώσουν εκ νέου τη μειονότητα” , δεν οφείλουν την επιτυχία τους μόνο στην τρομοκρατία και την πίεση που εφαρμόζουν.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι ομάδες αυτών που περνιούνται ως αριστεροί, που περνιούνται ως διανοούμενοι και αυτών που περνιούνται ως δημοκράτες εντός της μειονότητας, θέτουν την προσωπική τους ευημερία πάνω από την ευημερία της κοινότητας και λαμβάνοντας υπόψη τα πολιτικά συμφέροντα προτιμούν είτε να σωπαίνουν είτε να υπακούν.
…………….
Έχουμε επείγουσα ανάγκη από ένα δημοκρατικό μέτωπο που θα προβάλλει το πραγματικό μας πρόσωπο, την πολιτιστική μας κληρονομιά και την περί ανεκτικότητας αντίληψη μας, θα ζητήσει ακόμη περισσότερη δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα και θα τοποθετείται χωρίς να περιμένει ντιρεκτίβες και έτοιμα κείμενα.
Σχ. : Η φασιστική πολιτική του Ερντογάν πραγματικά όπως λέει κι ο αρθρογράφος πέτυχε το ¨απίστευτο¨. Προσπαθώντας να επιβάλει σε όλους τον ένα και μοναδικό τύπο του μειονοτικού (τουρκόφωνος και σουνίτης) ¨κατάφερε¨ να αποξενώσει τους Αλεβίτες της Θράκης. Απόδειξη πως και φέτος για δεύτερη χρονιά ο τουρκόψυχος σύλλογος Χίλια, έκανε το πάρτι του αλλού και όχι φυσικά στον χώρο των Αλεβιτών.
Οι άνθρωποι της Άγκυρας δεν θέλουν ελεύθερους ανθρώπους. Νομίζουν πως όλοι αν τους πετάξεις ένα ξεροκόμματο θα αρχίσουν να ¨χοροπηδάνε¨. Κι όμως οι Αλεβίτες της Θράκης απέδειξαν το αντίθετο. Απέδειξαν πως πρώτα βάζουν την πίστη τους και δεν ανέχονται κανέναν ο οποίος έρχεται να δώσει εντολές…
