Έφ. Ταράφ 5-3-2010
Ένα από τα τέσσερεις χιλιάδες χωριά που εκκενώθηκαν στην δεκαετία του 1990 ήταν και το Σάγκιοζε. Βομβαρδίστηκαν τα 400 σπίτια του, το τζαμί και το σχολείο. Χρόνια μετά αυτοί που επιστρέφουν στο χωριό επουλώνουν τις πληγές. Το χωριό, είναι ένα από τα χιλιάδες που πλήρωσαν το τίμημα να είναι μακριά από τις οικιστικές μονάδες.
Παρά το ότι ήταν 40 χιλιόμετρα από την περιοχή Λίτζε του Ντιαρμπακίρ αφέθηκε στην τύχη του με την λογική ¨ορεινός δρόμος, δεν υπάρχει πρόσβαση¨. Δεν μπόρεσε να επωφεληθεί, ούτε από υγεία, ούτε εκπαίδευση, ούτε από κοινωνικές υπηρεσίες. Ο ιμάμης Τούρχαλι, χτύπησε πολλές πόρτες για να ξεπεραστούνε τα προβλήματα του χωριού. Καθώς δεν ανταποκρίθηκαν, με ίδιες δυνάμεις έκανε πρώτα το σχολείο και μετά με τη βοήθεια των χωρικών και το τζαμί. Όταν κάποιοι ανησύχησαν από αυτό, και τον κατήγγειλαν στη χούντα πως ¨ακούει το ράδιο-Ερεβάν¨ τον συνέλαβαν. Όταν αφέθηκε ελεύθερος εγκαταστάθηκε στο Ντιαρμπακίρ, αλλά όταν ο αδερφός του έγινε πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης του κόμματος ΗΕΡ, υπέστη βασανιστήρια σαν ¨μέλος του ΠΚΚ¨.
Μετά το κήρυγμα δολοφονήθηκε
Ο γιος του Χαφίζ Αχμέτ Τούρχαλι, μας περιγράφει εκείνη την περίοδο : Ο πατέρας μου ήταν το 1992 ιμάμης στο Μπεράατ Τζαμί. Η διεύθυνση Θρησκειών τον έβαλε τότε να πει κήρυγμα για να μαζευτούνε χρήματα για την Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ο πατέρας μου τότε βγήκε και είπε τα εξής : Κοιτάξτε, η διεύθυνση Θρησκειών μου παρέδωσε ένα κήρυγμα για να μαζευτεί βοήθεια για την Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Εγώ όμως εδώ είμαι εδώ επιφορτισμένος για να μεταφέρω όχι τις εντολές της Διεύθυνσης και της μουφτείας, αλλά του Θεού. Δείτε ! Τα καταπιεσμένα αδέρφια μας από το Σιρνάκ, πεινασμένα και γυμνά πεθαίνουν στους δρόμους. Εγώ σας καλώ να βοηθήσετε αυτούς. Ξέρω ! Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου και το τελευταίο μου κήρυγμα. Αν πλήγωσα κάποιον από εσάς συγχωρήστε με.
Μια μέρα μόνο μετά από αυτό το κήρυγμα δολοφονήθηκε με μια βροχή από σφαίρες στην μέση του δρόμου στο Ντιαρμπακίρ. Την δολοφονία του ανέλαβε μια οργάνωση ονόματι ¨Χεζμπολάχ¨, και επιβλήθηκαν ποινές σε τρία άτομα.
Το χωριό ισοπεδώθηκε
Λίγο μετά τον θάνατο του Τούρχαλι, το χωρίο στο οποίο γεννήθηκε, το Σάγκιοζε έγινε στόχος. Το 400 σπιτιών χωριό βομβαρδίστηκε (συμπεριλαμβανομένου του τζαμιού και του σχολείου) από τον στρατό, ώστε ¨να μην κρύβονται οι ΠΚΚδες¨.
Μιλώντας στην εφημερίδα Ταράφ ο μουχτάρης του χωριού Αμπντούλ Χαλίμ Νταργκίν, είπε πως το χωριό είχε αρχίσει να εκκενώνεται το 1993 και το 1994 είχε αδειάσει τελείως. Προσθέτοντας πως η είσοδος στο χωριό ήταν απαγορευμένη μέχρι το 2001, δηλώνει : Όταν γυρίσαμε στο χωριό το 2001, όλα ήταν καταστραμμένα. Το τζαμί του χωριού, το σχολείο και όλα τα σπίτια ήταν ισοπεδωμένα. Τα ερείπια του τζαμιού τα απομακρύναμε πέρσι. Αυτή τη στιγμή κατοικούνε 30 οικογένειες στο χωριό.
Σχόλιο διαχειριστή : Πόσα εγκλήματα,πόσα εγκλήματα έχουν γίνει στα ΝΑ…. Και μετά απορούνε δήθεν οι τουρκικές αρχές, ¨μα γιατί βγαίνουν στο βουνό οι Κούρδοι…¨. Βομβάρδισαν το χωριό και το τζαμί οι… προστάτες των μουσουλμάνων.