Το πρόσφατο στημένο ρεπορτάζ του Αλ Τζαζίρα έγινε αφορμή να ξανάρθει με τρόπο αρνητικό η Θράκη στο προσκήνιο. Έγινε πάλι λόγος για την γενική κατάσταση, δόθηκαν καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, διατυπώθηκαν ευχολόγια, όμως πάλι όλα έμειναν σε ένα επιφανειακό – επικοινωνιακό επίπεδο. Τα πραγματικά ζητήματα μένουν εκτός ατζέντας γιατί άλλοτε δεν υπάρχει βούληση κι άλλοτε δυνατότητα για να λυθούν. Ένα εξ αυτών –από τα σημαντικότερα – είναι το θέμα των μουφτειών: όχι φυσικά αν θα δεχθούμε τον κάθε ανδρείκελο της Άγκυρας ως θρησκευτικό ηγέτη της μουσουλμανικής κοινωνίας αλλά πώς θα στελεχωθεί ο νόμιμος θεσμός με πρόσωπα που διαθέτουν νομιμοφροσύνη, κύρος και επάρκεια.
Γιατί ό,τι και να λέμε, οι τοποτηρητές των τριών μουφτειών (άλλος λίγο, άλλος πολύ) έφεραν σε δύσκολη θέση την ελληνική πολιτεία που τους στηρίζει, με μακράν χειρότερη περίπτωση τον εδρεύοντα στην Κομοτηνή Τζιχάτ Χαλήλ. Η μουφτεία Κομοτηνής είναι το σημαντικότερο θεσμικό όπλο της Ελλάδας στoν μειονοτικό χώρο. Αυτό που κατά τα τελευταία χρόνια επί του συγχωρεμένου πρώην μουφτή Μέτσο Τζεμαλή είχε αλλάξει το κλίμα στην περιοχή και την εικόνα της χώρας μας διεθνώς. Σήμερα λειτουργεί ως μπούμεραγκ, όπως το επισημάναμε ήδη προ οκταμήνου (https://slpress.gr/ethnika/o-moyftis-komotinis-ta-dielyse-kai-perase-quot-apenanti-quot-i-athina-koimatai/) και μάλιστα με ρυθμό ολοένα και καταστροφικότερο. Το αν ως προσωπικότητα ο κάθε Τζιχάτ Χαλήλ υπολείπεται των απαιτήσεων της θέσης δεν έχει να κάνει μόνο με την κορυφή του θεσμού αλλά και με όλο το προσωπικό του οποίου προΐσταται: τους ιεροδιδασκάλους, τους μουεζίνηδες, τους μουτεβελήδες… Αν κάποιος είναι γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος, αγαπητός ως άνθρωπος είναι προφανώς διαφορετικό σε πολλά επίπεδα από το να είναι φραγκοφονιάς, κομπλεξικός και ανθρωποδιώκτης.
Ανθολογώ κατωτέρω μερικά ενδεικτικά περιστατικά, αφού πρώτα σημειώσω πως μεταξύ του νόμιμου μουφτειακού θεσμού και του παρακρατικού κυκλώματος της «αιρετής» τουρκομουφτείας γίνεται μία μάχη για τον έλεγχο των τεμενών της πόλης και των γύρω χωριών. Οφείλει να γίνεται δηλαδή μια τέτοια μάχη, εφόσον ο νόμιμος μουφτής καλείται να αποδείξει την αποδοχή του θεσμού από την μουσουλμανική κοινωνία. Τι βλέπουμε όμως;
Πρόσφατο δελτίο Τύπου της πρακτόρικης «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δ. Θράκης» κατηγορούσε τη χώρα μας για την αντικατάσταση δύο ιμάμηδων από ισάριθμα τεμένη της Ροδόπης (Σάπες και συνοικισμός Χάρμανλη Κομοτηνής). Με την ελπίδα πως κάποιο έδαφος κερδήθηκε ψάξαμε τις δύο περιπτώσεις αλλά …άνθρακας ο θησαυρός. Στη μεν πρώτη το μόνο που κερδίσαμε ως αποτέλεσμα προσωπικής κόντρας τοποτηρητή –ιμάμη ήταν το απόλυτο μηδέν, ενώ στο Χάρμανλικ ο ένας ιμάμης του τουρκομουφτή Σερήφ (ο Νιχάτ Καπλάν) αντικαταστάθηκε από …άλλον ομόσταβλό του (Καμπέρ Μεχμέτ)! Οι λόγοι και στις δύο περιπτώσεις δεν είχαν να κάνουν με οποιοδήποτε εθνικό συμφέρον αλλά με πράγματα πολύ απτά και μετρήσιμα…
Επίσης στο παραδοσιακά φιλελληνικό χωριό της Χλόης, ο νυν ιμάμης πρόσκειται επίσης στον Σερήφ, αφού τον προκάτοχό του τον είχε διορίσει ο Τζεμαλή και ο Τζιχάτ τον απέπεμψε! Δεν θα επωφελείτο το προξενικό κύκλωμα από τέτοιο δώρο; Στα Παγούρια ο νόμιμος και αγαπητός ιεροδιδάσκαλος Ισμαήλ Μπας έχασε τη θέση του για να σταλεί εκεί άλλος, απόφοιτος δημοτικού σχολείου, που δεν έγινε αποδεκτός από τους χωρικούς και ουσιαστικά η θέση έμεινε κενή. Σε άλλη περίπτωση άνθρωπος από την προξενική πλευρά ήρθε με την δική μας αλλά σκέφτεται να ξαναλλάξει εξαιτίας της μεροληπτικής αντιμετώπισής του από τον τοποτηρητή. Στον Ασώματο η θέση του ιμάμη επίσης κενή, τα ίδια και στον Δοκό, παρότι οι μεν κάτοικοι αναμένουν κάποιον, οι δε ιεροδιδάσκαλοι (που τους πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες πολίτες) μένουν επί της ουσίας αργόμισθοι, χωρίς θέση να υπηρετήσουν αυτό για το οποίο αμοίβονται! Ακόμα και στο κεντρικότερο τέμενος της θρακικής πρωτεύουσας, στο Εσκί Τζαμί, όπου ήταν η έδρα του τουρκομουφτή Σερήφ αλλά κερδήθηκε χάρη στις ενέργειες της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας (ΔΕΜΠ) και του προέδρου της Σελήμ Ισά, η θέση του μουεζίνη δεν έχει καλυφθεί εδώ και έναν χρόνο! Έχει άραγε να κάνει με το γεγονός ότι ο Τζιχάτ κρατάει τη θέση του στο τέμενος αυτό και πιθανόν να επιστρέψει;
Εμείς δεν αναμένουμε λύση ή απαντήσεις σε τοπικό επίπεδο, το τι συμβαίνει είναι γνωστό στους πάντες. Την λύση καλείται να τη δώσει η Κυβέρνηση που φέρει την ευθύνη και η οποία επίσης γνωρίζει. Το σύστημα στην (κομβική) Ροδόπη συνεχίζει να αποσυντίθεται, οι συνειδητοί Έλληνες πολίτες ανεξαρτήτως θρησκεύματος αποθαρρύνονται και όσοι αυτοπροσφέρονται για πράκτορες της Βαρβαρίας επιχαίρουν. Ό,τι ακόμα λειτουργεί οφείλεται στην μοναδικά παραγωγική και δημοφιλή ΔΕΜΠ – που ευτυχώς η θητεία της προ ημερών ανανεώθηκε! – αλλά δεν μπορεί να συνεχίσει αυτή η παρανοϊκή συνύπαρξη δύο θεσμών που ο ένας πασχίζει να κατεδαφίσει ό,τι χτίζει ο άλλος. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, θα λέγαμε σε όσους αναμένουν συνολική και ταυτόχρονη ρύθμιση της στελέχωσης των τριών μουφτειών. Ούτε στην Ξάνθη ούτε στο Διδυμότειχο διακυβεύεται κάτι τόσο κρίσιμο όσο στην Κομοτηνή, είναι άμεση ανάγκη να εισακουστούν οι αναφορές των αρμοδίων υπηρεσιών, η κοινή λογική και το δημόσιο συμφέρον.
Δεν γίνεται να συνεχίσουμε ως χορηγοί της υπονόμευσης της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη!
