Ατελείωτη καραντίνα στο πολεμικό ναυτικό : “Ο γιος μου πιστεύει πως το τηλέφωνο είναι ο πατέρας του”
Το προσωπικό που εργάζεται στο πολεμικό ναυτικό επί οκτώ μήνες είναι σε καραντίνα στα καράβια. Οι συγγενείς των ναυτικών που στα πλαίσια της πανδημίας, κάθε σχέση τους με την ξηρά έχει αποκοπεί, αντιδρούν σε αυτή την πρακτική :
“Έχει διαταραχθεί η ψυχολογία τους. Υπάρχουν άτομα που παραιτήθηκαν, άλλοι που σκέπτονται να λιποτακτήσουν και άλλοι που προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν”. Χ.Ε. : “Αν σας τα περιγράψω αναλυτικά, δεν θα μπορείτε να χωρέσετε σε μία σελίδα. Ο γιος μου ήταν οκτώμισι μηνών όταν έφυγε ο πατέρας του. Αυτή τη στιγμή πιστεύει πως το τηλέφωνό μου είναι ο πατέρας του”.
Το προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού στα πλαίσια των μέτρων αποτροπής του νέου κορονοιού από τον Μάρτιο ως τώρα, έχει κόψει κάθε σχέση του με την ξηρά. Οι φίλοι και οι οικογένειες των ναυτικών που επί 8 μήνες δεν προσέγγισαν κανένα λιμάνι και δεν κατέβηκαν από το πλοίο, εξανίστανται ενάντια σε αυτή την κατάσταση.
Συγγενείς ναυτικών που θέλουν να ακουστεί η φωνή τους συναντήθηκαν μέσω των social media και περιμένουν ρύθμιση από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης για την επιστροφή των ναυτικών στα κανονικά τους ωράρια. Το κινητό τηλέφωνο είναι ο μόνος δεσμός του προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο από τις 25 Μαρτίου έως τώρα δεν έχει βγει στην ξηρά. Αλλά και η επικοινωνία μέσω του τηλεφώνου είναι αρκετά περιορισμένη. Η Β.Τ. που ο σύζυγος της είναι επι 8 μήνες στο πλοίο, δηλώνει πώς “Καθώς βρίσκονται σε περιοχές μακριά από λιμάνια, τις περισσότερες φορές το τηλέφωνο δεν πιάνει. Και όταν παίρνω στο τηλέφωνο του πλοίου, μπορούμε να μιλήσουμε περιορισμένα λεπτά”.
“ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΟΥΝ”
Αναφέρεται πως λόγω της καραντίνας, κάποιοι ναυτικοί και οι οικογένειές τους βιώνουν ψυχολογικά προβλήματα. Σύμφωνα με όσα περιγράφουν οι συγγενείς του προσωπικού που κρατείται στα πλοία λόγω των συνθηκών της καραντίνας, υπάρχουν κάποιοι που παραιτήθηκαν, κάποιοι που σκέφτονται να λιποτακτήσουν και κάποιοι που προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν. Η Τ.Ζ. της οποίας ο φίλος είναι από τον Μάρτιο στο πλοίο δηλώνει τα εξής : “Έχουν ξεχάσει να ζούνε έξω. Τους ακούμε να κλαίνε κρυφά όταν μιλάνε. Είναι θυμωμένοι και το σημαντικότερο είναι ότι αισθάνονται πως είναι αποκλεισμένοι και ξεχασμένοι. Αν ο ιός διαρκέσει επί χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι θα μείνουν επί χρόνια στα πλοία; Θέλουμε μία απάντηση σε αυτό”.
Η Α.Κ. που ο σύζυγός της είναι επί 8 χρόνια στο ναυτικό δήλωσε “Ναι δεν έχει Covid, αλλά η ψυχολογική του υγεία είναι σε πολύ άσχημη.Μερικές φορές τηλεφωνεί και επί 4-5 λεπτά είναι σιωπηλός ξέχασαν ακόμη και να μιλάνε”. Η Α.Ν. που είναι υποχρεωμένη να φροντίζει μόνη της το πέντε μηνών παιδί της, αναφέρει πως λόγω της ασάφειας με την κατάσταση του συζύγου της δέχεται πιέσεις από την οικογένειά της : “Το μωρό μου δεν μπορεί να δει τον πατέρα του. Η οικογένειά μου μου λέει “Xώρισε τον κόρη μου, αυτός πια δεν θα έρθει”. Είναι σαν να είναι ο σύζυγός μου στη φυλακή και δεν θα έρθει, τόσο πολύ χάσαμε τις ελπίδες μας”. Όταν οι οικογένειες προσπαθούν να ρωτήσουν τους επίσημους φορείς το πόσο θα διαρκέσει η καραντίνα, δεν μπορούν να αποσπάσουν μία καθαρή απάντηση. Από την άλλη, η κατάσταση αυτή μπορεί να δημιουργήσει κίνδυνο για το προσωπικό που βρίσκεται σε καραντίνα στα πλοία. Η Ν.Α. το περιέγραψε ως εξής : “Υπέβαλα αίτημα στο CIMER, σχετικά με το πότε θα τελειώσει αυτή η κατάσταση και τότε ο σύζυγος μου υπέστη τα πάνδεινα. Του είπαν φράσεις όπως “Μη κρύβεσαι στη φούστα της γυναίκας σου”.
ΑΝ ΠΑΕΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΛΙΠΟΤΑΚΤΗΣΕΙ
Η Μ.Ι.αναφέρει πως η κατάσταση πλέον και για τους ναυτικούς που βρίσκονται στα πλοία και για τους συγγενείς τους, είναι ανυπόφορη και δηλώνει τα εξής :” Είναι δύσκολο πολύ να αντιμετωπιστεί η ασάφεια. Στην αρχή ήμουν πιο ήρεμη αλλά τώρα κάνω θεραπεία για το άγχος. Η μητέρα του συζύγου μου έκανε μία σοβαρή χειρουργική επέμβαση και δεν είχε καν την ευκαιρία να έρθει να τη δει. Και καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί το διάστημα υποχρεωτικής υπηρεσίας, δεν έχει τη δυνατότητα να παραιτηθεί αλλά αν πάει λίγους μήνες ακόμη έτσι θα λιποτακτήσει. Αποδεχόμενος και το πρόστιμο και την τιμωρία και την ανεργία. Και εγώ τα δέχομαι”
Οι συγγενείς των ναυτικών ζητούν να τερματιστεί η καραντίνα και να περάσουν οι ναυτικοί στο κανονικό τους ωράριο.
Οι οικογένειες κάνουν έκκληση προς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας για ρύθμιση του ωραρίου των ναυτικών και δηλώνουν τα εξής :” Να μπορούν και εκείνοι να πηγαίνουν και να έρχονται στα σπίτια τους, όπως και οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι, φορώντας μάσκες, διατηρώντας αποστάσεις και εφαρμόζοντας τους κανόνες υγιεινής”.
