Τέλος Ιανουαρίου ο υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου επισκέφτηκε τα κατεχόμενα. Η επίσκεψη αυτή δεν ήταν ανέφελη. Είναι σαφές πια πως το καθεστώς Ερντογάν δεν θέλει τον πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακιντζί. Σε αυτήν ακριβώς την επίσκεψη αναφέρεται ο Τ/Κ δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ στο παρακάτω κείμενο. Στο κείμενο ενίοτε αναφέρεται στον Τσαβούσογλου με την ονομασία ¨Τσαούσης¨. Ακόμη ένα εξαιρετικό κείμενο του Λεβέντ.
Μην λες δεν ελέχθη για μένα. Για σένα το είπε Μουσταφά
Γέμισαν ασφυκτικά τις φυλακές στην Τουρκία. Ούτε δικαιοσύνη άφησαν. Ούτε Βουλή. Ούτε ΜΜΕ. Και έρχεται εδώ και μας τερατολογεί περί δημοκρατίας.
Ναι Μουσταφά. Η πέτρα του Τσαβούσογλου ήταν για εσένα. Όχι για εμένα. Σε εμένα έριξε μια πιο σκληρή πέτρα. Εχθρός της Τουρκίας, είπε. Οπαδός των Ελληνοκυπρίων, είπε. Εμείς αντιτιθέμεθα σε αυτούς, είπε. Είπε πολλά. Έκανε συνέντευξη κλειστή, διάλεξε προσεχτικά δημοσιογράφους από ανάμεσά μας, τους έβαλε απέναντί του και μίλησε ανοικτά. Είπε αυτό που είχε να πει σε εμένα χωρίς να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του. Η δε πέτρα που έριξε σε εσένα ήταν καλά διαβασμένη και φτιαγμένη. Κοίτα τι λέει: «Η υπόθεση της Κύπρου είναι μια μεγάλη υπόθεση. Η υπόθεση της Κύπρου είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να θυσιαστεί για τις ιδεολογίες κάποιων ή τις πολιτικές τους φιλοδοξίες». Ποιοι είναι αυτοί οι «κάποιοι» που λέει; Εγώ κατάλαβα. Εσύ δεν κατάλαβες; Εσύ είσαι Μουσταφά, εσύ! Αυτή η μεγάλη υπόθεση, λέει, δεν μπορεί να θυσιαστεί για τη δική σου πολιτική ιδεολογία και τις πολιτικές σου φιλοδοξίες! «Δεν λέχθηκαν για μένα αυτά τα λόγια», λες. Γιατί; Να, σε σένα το είπε. Εγώ πήρα αυτό που μου αναλογεί, εσύ γιατί δεν το παίρνεις; Εγώ να το πάρω και αυτό; Δεν μπορώ να πάρω το δικό σου δικαίωμα! Πάρε το Μουσταφά, πάρε το! Μην λες «δεν λέχθηκαν για μένα». Πάρε την ευθύνη! Ο δε Τσαούσης σε νόμισε δεκανέα; Ρώτησέ τον: «Ποιος είσαι εσύ και ήρθες να μας ρεγουλάρεις; Μήπως εδώ υπάρχουν καρπαζοεισπράχτορες;» Πες κάτι με το οποίο θα μπορέσει να νιώσει περήφανος αυτός ο κακόμοιρος λαός. Δεν αντιλαμβάνεσαι πόσο διψάει για κάτι τέτοιο ο κόσμος; Ρώτησε τον Τσαούση: «Εσένα θα ρωτήσουμε, ρε κύριε, αν θα διαπραγματευτούμε ή όχι;» Κοίτα, πάλι δεν μπορώ να μην ρωτήσω. Ο στρατηγός είχε υπερβεί τα εσκαμμένα, ο Τσαούσης δεν τα υπερέβη;
Ο Τσαούσης ήρθε στο τσακίρ κέφι Μουσταφά, είναι το κάτι άλλο το κέφι του Τσαούση. Και εσύ σηκώθηκες και του παραδίδεις «μάθημα περί του ενός και μόνο ανδρός». Παρέδωσέ του φυσικά. Καμία αντίρρηση δεν έχω! Θα καταλάβει; «Δεν θεωρώ καν αναγκαίο να υπενθυμίσω ότι δεν έχουμε καθεστώς ενός και μόνο ανδρός», είπες. Και έτσι τους υπενθύμισες το καθεστώς του ενός και μόνο ανδρός που έχουν. Μπράβο! Να, γι’ αυτό πίνεται και ένα ποτηράκι ζιβανία! Κοίτα τούτο τον Τσαούση. Η δική του χώρα εξαρτάται από έναν και μόνο άνδρα. Αντί να δει το δικό του χάλι, ήρθε εδώ και μας ρεγουλάρει! Εγώ είμαι οπαδός των Ελληνοκυπρίων. Εσύ θύμα της φιλοδοξίας σου. Τι είναι αυτό μωρέ; Γέμισαν ασφυκτικά τις φυλακές στην Τουρκία. Ούτε δικαιοσύνη άφησαν. Ούτε Βουλή. Ούτε ΜΜΕ. Και έρχεται εδώ και μας τερατολογεί περί δημοκρατίας. Κάθισε απέναντι από τρεις επιλεγμένους εξαρτημένους δημοσιογράφους και πουλά δημοκρατία! Τι δημοσιογράφοι είναι και οι δημοσιογράφοι μας όμως, ε! Βάλθηκαν να επιτελέσουν το επάγγελμά τους σε ένα περιβάλλον λογοκρισίας και απαγόρευσης που δεν γίνονται δεχτοί άλλοι συνάδελφοί τους! Μπράβο τους, μην τους ματιάσω! Το είδαμε και αυτό! Δεν απέμεινε αυτό που λέγεται ντροπή και αιδώς! Πέρασαν ευχάριστα τον χρόνο τους στην τηλεόραση με τον υπουργό Εξωτερικών της δικτατορίας που ρίχνει στις φυλακές όλους τους διανοούμενους στην Τουρκία! Δεν αναφέρομαι στην κατοχή τόσων χρόνων στην Κύπρο. Δεν αναφέρομαι στο Άφριν όπου παίζονται τα νταούλια της κατάκτησης. Δεν ρωτώ γιατί δεν τα ρωτήσατε αυτά. Ρωτώ πώς δεχτήκατε αυτή την ενέργεια κατά των συναδέλφων σας, αυτό τον διασυρμό. Την ώρα που συμπολίτες σας κατηγορούνταν ότι είναι υποστηρικτές των Ελληνοκυπρίων, δεν το εκλάβατε ότι ελέχθη για εσάς, δεν προσβληθήκατε, έτσι δεν είναι; Γιατί; Μήπως επειδή είστε πολύ εθνικιστές, πολύ μεγάλοι υποστηρικτές της μητέρας πατρίδας;
Κοίτα, αγαπητέ Μουσταφά. Όπως είπε και ο Ναζίμ, δεν είναι αστείο πράγμα η ζωή. Άμα ζεις, θα ζεις με ωραίο τρόπο. Θα περάσει και αυτή η χρονιά και θα φύγει μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου. Τώρα είναι χειμώνας, αλλά κοίτα τα χωράφια και τις πεδιάδες! Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, έτσι δεν είναι; Η Μεσαριά κιτρίνισε. Άνθισαν τα βουνά. Μετά από έναν χρόνο θα έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού σου. Δεν υπάρχει άλλη οδός. Ούτε εσένα ούτε τον αγαπητό μας φίλο Μπαρίς μπορέσαμε να δούμε εδώ και τέσσερα χρόνια. Ίσως σας δούμε αφότου φύγετε από εκείνο το γουρσούζικο μέγαρο. Δεν ρωτώ τον λόγο, διότι τον ξέρω. Κοίτα, αυτό είναι τόσο τυραννικό και ανηλεές καθεστώς που ακόμα και τις πιο θερμές φιλίες τις πυροβολεί στην καρδιά. Τέλος πάντων. Αφού υπάρχει ακόμα ένας χρόνος, σημαίνει ότι ακόμα δεν τέλειωσαν όλα. Μια τελευταία κίνηση. Μια τελευταία επίθεση. Ξέρεις, ο σαλπιγκτής πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε αφότου έπαιξε την σάλπιγγά του και ειδοποίησε. Παίξε την και εσύ! Παίξε την, Μουσταφά, παίξε! Ακόμα έχεις χρόνο για να πεις ότι υπερέβη και ο Τσαούσης τα εσκαμμένα όπως ο στρατηγός. Μην το αφήσεις για τη συνταξιοδότησή σου. Πες το τώρα!
