Εφ. Μιλλέτ 28-2-2008 αρ.φύλλου 118
Αρθρογράφος Μουσταφά Τράμπα
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η ύπαρξη των Τούρκων στη Δ.Θράκη. Αυτός ο τεχνητός θόρυβος είναι η αφορμή ενός σχεδιασμένου καβγά. Σύμφωνα με κάποιους αυτός που θα κερδίσει σε αυτόν το στημένο καβγά, θα αποδείξει την τεχνητή του δύναμη και θα εξασφαλίσει τη θέση του.
Τι παράξενο είναι όμως που αποτελεί τραγική ειρωνεία, το γεγονός που εφιστά την προσοχή στον κίνδυνο διαίρεσης και την περαιτέρω υποκίνηση των μέσων που χρησιμοποιούνε συχνά προς αυτή τη κατεύθυνση.
Κάνω λόγο για το χωριό του Μεγάλου Δερείου του Διδυμότειχου που για περίπου 2-3 μήνες είναι στην επικαιρότητα. Κύριος πρόξενος του για το ότι το χωριό είναι συνέχεια στην επικαιρότητα, είναι η δασκάλα του δημοτικού Χαρά Νικοπούλου. Εξ όσων μάθαμε από τον τύπο, η εν λόγω κυρία, κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων της τους τελευταίους μήνες στο Μεγάλο Δέρειο είχε προβλήματα με τον λαό του χωριού και ιδιαίτερα με τους κηδεμόνες των μαθητών, και αργότερα συγκεντρώθηκαν υπογραφές που ζητούσαν την απομάκρυνση της από το χωριό.
Και τέλος παρουσιάζονται πληροφορίες πως δήθεν στο τέλος μιας λογομαχίας με την καθαρίστρια (ή τον άντρα της) πήρε αναφορά από το γιατρό πρώτα πως υπέστη τραύμα στο αριστερό χέρι και μετά σε άλλη αναφορά στο δεξί.
Προσπαθώντας να αναλύσουμε το περιστατικό αξίζει να αναφέρουμε το εξής σημείο. Ξέρουμε ότι οι κηδεμόνες των μαθητών με το αιτιολογικό ότι η δασκάλα Χαρά προκαλεί αναταραχή στο χωριό, παρέδωσαν τις συγκεντρωθείσες υπογραφές στον συντονιστή μειονοτικής εκπαίδευσης Σάββα Μαραγκό. Ο κύριος Μαραγκός δέχτηκε τις υπογραφές, μόνο που επειδή όπως είπε οι αρμοδιότητες του είναι περιορισμένες δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι περαιτέρω.(Να θυμίσουμε ότι η κυρία Χαρά είναι κόρη του προέδρου του Αρείου Πάγου). Ενώ αν ο κύριος Μαραγκός έκανε αυτό που έπρεπε σχετικά με τις υπογραφές, το θέμα θα ξεκαθάριζε από τότε (δύο μήνες πριν). Όμως δεν έπραξε τα δέοντα επιτρέποντας να πραγματωθούνε τα σενάρια στο Μέγα Δέρειο.
Ας έρθουμε τώρα στην συμπεριφορά της κυρίας Χαράς. Η κυρία δασκάλα θα πρέπει πρώτα να μην ξεχνάει ότι ασκεί ένα ιερό επάγγελμα, το ¨δασκαλιλίκι¨. Τα καθήκοντα που πρέπει να ασκεί ένας δάσκαλος είναι καθορισμένα. Το σημαντικότερο εξ αυτών, είναι να εκπαιδεύει κατά τον καλύτερο τρόπο τους μαθητές του. Και κάνοντας αυτό καταρχάς θα αρχίσει με την αποδοχή των ίδιων των αξιών των μικρών μαθητών. Δεν αποτελούσε ποτέ καθήκον δασκάλου να παίζει με τις αξίες αυτού του χωριού. Εάν συμπεριφέρεται ως παράγοντας ενός σεναρίου που μεθοδεύεται, τότε θα πάρει την δίκαιη αντίδραση των κηδεμόνων των μαθητών του Μεγάλου Δερείου, που στηρίζουν τις θρησκευτικές και εθνικές τους αξίες.
Σχετικά με την δομή του χωριού διαβάσαμε αρκετές δηλώσεις. Εμένα δεν με εξέπληξαν ιδιαίτερα. Ξέρουμε ότι εμάς επί χρόνια στην Ξάνθη μας έσερναν στη διαίρεση Τούρκων-Πομάκων. Ειδικά για την περιοχή του Έβρου σχεδιάστηκαν σενάρια που με την δήθεν διαίρεση Σουνιτών-Αλεβιτών, έχουν ως στόχο την γαλήνη και την ευτυχία της Τουρκικής Μειονότητας της Δ.Θράκης.
Ένα ακόμα νέο σενάριο παίζεται πάνω στο πιο εκλεκτό χωριό της Δ.Θράκης μας. Εσκεμμένα χρησιμοποιώ τον όρο εκλεκτό. Διότι το χωριό αυτό κατά την γνώμη μου έχει δύο σημαντικές ιδιαιτερότητες.
Διότι αν λάβουμε υπόψιν τον πληθυσμό και μάλιστα σε σύγκριση με άλλα χωριά, βρίσκουμε εδώ πολλούς μορφωμένους και απόφοιτους ανωτάτων σχολών. Μια άλλη ιδιαιτερότητα του είναι πως το ξεχωριστό αυτό χωριό μας στο θέμα των εθνικών αξιών υπερασπίζεται ιδιαίτερα την παραδοσιακή δομή και με μια υγιή ανεκτικότητα εξασφαλίζει την ενότητα σουνιτών και αλεβιτών.
Ταυτόχρονα διαβάζουμε και για την εκστρατεία λιντσαρίσματος σε βάρος του ιμάμη και προέδρου της σχολικής εφορίας, θεολόγου φίλου μας Αμπντουραχίμ Κουρού. Διαβάζοντας φυσικά ένας άνθρωπος μπορεί να δει τι μεγάλη ζημία μπορεί να προκαλέσει ένα ψέμα. Από αυτούς οι οποίοι δεν ξέρουν τον κύριο Κουρού και διαβάζουν αυτά που βγήκαν στις εφημερίδες μη ξέροντες την ουσία της υπόθεσης, έστω και ένα μέρος θα πιστέψουν,
Όμως ο Αμπντουραχίμ Κουρού είναι ένα από τις πλέον σημαντικές προσωπικότητες που ανέθρεψε εκείνη η περιοχή. Και οι φίλοι του στο χωριό είναι τουλάχιστον όσο και ο Αμπντουραχίμ Κουρού αξιοπρεπείς, καλόβουλοι, με σεβασμό προς τρίτους και εφαρμόζοντες πρακτικά την ανεκτικότητα τους προς κάθε κατεύθυνση.
Να το Μέγα Δέρειο είναι ένα αξιοζήλευτο χωριό. Ένα υποδειγματικό από κάθε άποψη μέρος. Όπως είναι φυσικό φαίνεται ότι η ύπαρξη του χωριού αυτού που πέτυχε αυτήν τη ποιότητα ανησυχεί κάποιους.
Στους φύσει συμβουλάτορες αυτό μπορώ να πω. Πιστεύω πως αν αυτοί στις μεγάλες εφημερίδες της Αθήνας και αυτοί που ράβουν νόμους, κάνουν τον κόπο και έρθουν μια μέρα στο χωριό μας αυτό, και πάρουν μαθήματα ανεκτικότητας είτε από τους σουνίτες είτε από τους αλεβίτες αδερφούς μας, και γράφουν ανάλογα θα είναι πολύ καλύτερα.
Το Μέγα Δέρειο ευρισκόμενο με τους τρόπους και την ευγένεια που επιδεικνύει στην κορυφή της ανεκτικότητας και της ηθικής, αποτελεί ουσιαστικά μια μινιατούρα της Τουρκικής Μειονότητας της Δ.Θράκης.
Τι να πούμε, παρόλα αυτά καλούμε ακόμα και αυτούς που ζηλεύουν στην ανεκτικότητα μας.
Σχόλιο μεταφραστή : 7-11-2007. Ανεβαίνουν απόγευμα στο σχολείο οι διοικούντες της μειονοτικής εκπαίδευσης υποτίθεται για να συζητήσουν με τους γονείς που είχαν ζητήσει να φύγει η Χαρά από το χωριό. Παρά την υπόσχεση που της είχαν δώσει, την βάζουν να κάτσει σε μια καρέκλα δίπλα τους σε μια αίθουσα, και κάτω στις άλλες καρέκλες οι…κατήγοροι. Δριμύτεροι εξ αυτών ήταν οι κύριοι Τσιλιγγίρ Αχμέτ, Κοτζά Αμέτ, Κοτζά Γιουσούφ, και Χαμδή Κούρτ. Αλήθεια ποια υπηρεσιακή διαδικασία προβλέπει τέτοια ταπείνωση ; Μάλιστα ένας από τους ¨κατήγορους¨ εκνευρισμένος φωνάζει : Διώξτε την μωρέ τη μαλακισμένη!!!!! Οι μόνοι που έκαναν πως δεν άκουσαν τίποτε ήταν οι προϊστάμενοι. Συνέχισαν την διαδικασία κανονικά. Τι ταπείνωση Θεέ μου για την Ελλάδα…
