To 1974 η τουρκική βουλή κήρυξε τον πόλεμο στην Κύπρο
Πριν καν ακόμη γίνει η τελετή ορκωμοσίας του εκλεγέντος με την βούληση των Τουρκοκυπρίων προέδρου κυρίου Ακιντζί, έφτασε και η δοκιμή ¨ρύθμισης¨ από την πλευρά της Τουρκίας.
Εμφανίστηκε πρώτος ο κύριος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που με το στυλ του, φαινόταν χαρούμενος να ¨βάλει στην θέση του¨ τον κύριο Ακιντζί. Κι όμως αυτό δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Ο στενός κύκλος του Ερντογάν μπήκε στην σειρά και με ένα στόμα άρχισαν να χτυπάν. Επιτέθηκαν με δηλώσεις του τύπου ¨Ο Ακιντζί να μάθει την θέση του. Ο Ταγίπ Ερντογάν και λίγα του είπε, αν θέλει ο Ακιντζί να πάει στην ελληνοκυπριακή πλευρά να ζήσει¨. Δεν πρόκειται για ολίσθημα γλώσσας, για λάθος πληροφόρηση ή για έκρηξη νεύρων, ούτε για θέμα μικρής ή αδερφής πατρίδας. Η παρατηρούμενη επίθεση είναι μια κατάσταση πανικού οφειλόμενη στην επί δεκαετίες εξελισσόμενη και από διαφορετικές ανάγκες καθοριζόμενη σύγκρουση οραμάτων.
Ο κύριος Ερντογάν λέει : Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα η Τουρκία στηρίζει την Βόρεια Κύπρο. Υπάρχει μια αναγκαιότητα για αυτό. Δεν υπάρχει ανάγκη να το επαναλάβουμε εν προκειμένω. Πέρα από την αδερφική εργασία υπάρχει και κόστος για την σχέση μικρού-μητέρας πατρίδας. Η χώρα αυτή εδώ πλήρωσε μεγάλο τίμημα στην Κύπρο. Δώσαμε μάρτυρες. Για να μπορέσουμε να φτάσουμε με την σημερινή μας συγκρότηση, πληρώνουμε ετησίως περίπου 1 δις $. Αυτά δεν γίνονται με την αδερφοσύνη. Ποιος είναι άραγε αυτός που αγωνίζεται στην διεθνή κοινότητα για την Βόρεια Κύπρο ; Ο κύριος Ακιντζί πιστεύει πως μπορεί να δώσει αυτόν τον αγώνα μόνος του ; Η Βόρεια Κύπρος είναι μικρή πατρίδα και μικρή πατρίδα θα παραμείνει¨.
Ούτε το περιεχόμενο της δήλωσης, ούτε η χρονική στιγμή, αλλά ούτε και το στυλ της είναι κάτι που μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Φαίνεται ποιος δεν ακούει αυτά που λέει, αλλά πρόθεση μας δεν είναι να μείνουμε στην πρόκληση αυτής της δήλωσης και να μην αντιληφθούμε το περιεχόμενο της. Υπάρχει μήνυμα σε αυτήν τη δήλωση, είναι σαφές και πιστεύω πως είναι καίριας σημασίας αυτό να γίνει αντιληπτό. H ¨επίλυση¨ του κυπριακού θέματος είναι κάτι που συχνά τίθεται από Τούρκους αξιωματούχους. Αλλά σχετικά με την επιθυμητή λύση μεταξύ τουρκικού κράτους και Τουρκοκυπρίων υπάρχει μια σαφής διαφορά οράματος. Οι Τουρκοκύπριοι έχουν ένα όραμα με βάση το οποίοι θα είναι ισότιμοι εταίροι σε μια ομοσπονδιακή δημοκρατία, θα μοιράζονται την διακυβέρνηση μιας χώρας που θα έχει ως προτεραιότητα της την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον νόμο.
Ενώ το τουρκικό κράτος βλέπει την Κύπρο από την σκοπιά των στρατηγικών αμυντικών αναγκών της Τουρκίας και της γεωπολιτικής της θέσης της νήσου.
Στην Κύπρο 41 χρόνια παρά όλο τον κόσμο, η επί 41 χρόνια συνεχιζόμενη κατάσταση πολέμου και εκεχειρίας, χρησιμοποιείται από την Τουρκία μέχρι να επιβάλλει μια δική της ¨λύση¨.
Η Τουρκία δεν θέλει σχέση αδερφικών κρατών , θέλει να λέει στο ¨μικρό¨ και αυτό να εκτελεί. Τα αδέρφια μπορούν να κάτσουν από κοινού και να σχεδιάσουν τα κοινά συμφέροντα, ενώ το ¨μικρό¨ το ταίζετε και το καθαρίζετε αλλά το εμποδίζετε να πάει εκεί όπου δεν επιθυμείτε. Το μικρό δεν παράγει, για να θραφεί κοιτά την μητέρα του στα μάτια και αυτή του διδάσκει τι πρέπει να κάνει για να θραφεί.
Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1974 κήρυξε τον πόλεμο στην Κύπρο και 41 χρόνια τώρα συνεχίζεται η εμπόλεμη κατάσταση και η εκεχειρία. Οι λόγοι για τον πόλεμο και η απόφαση που λήφθησαν σε κλειστή συνεδρίαση της βουλής, δημοσιεύτηκαν αργότερα στην ιστοσελίδα της βουλής. Ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία ήρθε στην Κύπρο και το είδος λύσης για το οποίο εργάζεται, δεν έχουν αλλάξει ακόμη και η Βόρεια Κύπρος αποτελεί το πεδίο για αυτό.
¨Η Τουρκία δεν μπορεί να παραμείνει στους όρους των συμφωνιών του 1960 που έδωσαν ζωή στο Κυπριακό κράτος¨
¨Η απόδοση σε εμάς ενός στάτους παρόμοιο με των προηγούμενων συνθηκών, δεν μπορεί να εγγυηθεί επαρκώς τα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα¨
¨Και σήμερα εμείς ως τακτική μπορούμε να λέμε ¨Να σπάσουν τα χέρια που απλώνονται στην ανεξαρτησία της Κύπρου¨ ή και να μιλάμε για την ακεραιότητα της¨.
¨Αξιότιμοι φίλοι το όνομα μπορεί να είναι διχοτόμηση, δεν με νοιάζει, συμφωνώ να λέγεται και Περιοχή Τουρκικής Κυριαρχίας. Ας λέγεται Τουρκική Κοινοτική Περιοχή, αλλά δεν πρέπει ποτέ να κλονιστεί ο εθνικός μας στόχος να είναι μια περιοχή τουρκικής κυριαρχίας όπου θα γίνεται αισθητή η τουρκική ισχύς. Είμαι τυχερός που βλέπω ότι αυτό αντιμετωπίζεται με έγκριση και κατανόηση από την βουλή.¨
Όλα αυτά που περιέχονται στην διακήρυξη πολέμου πριν από 41 χρόνια, ζωντανεύουν πραγματικά με αυτά που δηλώνει ο κύριος Ταγίπ Ερντογάν. Η Τουρκία θέλει την βόρεια Κύπρο ως ένα κομμάτι υπό την κυριαρχία της. Τελεία.
Ο κύριος Ερντογάν λέει πως ¨Δεν μπορώ να σας το πω αλλά υπάρχουν κάποιοι λόγοι που στηρίζουμε τόσο την Κύπρο, ξοδεύουμε ένα δις $ τον χρόνο, δεν μπορείτε να δηλώνετε έτσι περί αδερφοσύνης, εσείς είστε μικροί και έτσι θα μείνετε και γελιέστε αν νομίζετε πως μπορείτε να υπάρξετε χωρίς εμάς¨.
Υπάρχει μια τέτοια διαφορά στόχων και οραμάτων, που δεν πρέπει να καλύπτεται αλλά να αποτελεί σημείο διαπραγμάτευσης. Για αρκετό καιρό οι Τουρκοκύπριοι παραπλανήθηκαν, δεν έχουν ανοχή να χάσουν κι άλλο χρόνο. Όποιες κι αν είναι οι αντιθέσεις πρέπει να τις μάθουν και ανάλογα να αποφασίσουν.
Στο πλαίσιο αυτό είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε την αμέριστη στήριξη μας προς τον κύριο Ακιντζί
Αλή Ερέλ
Gazeddakibris.com 28/4/2015