Κουρδιστάν
Στα νότια της Τουρκίας αποκαλύπτονται δύο Κουρδιστάν που ¨επισημοποιούνται¨. Εσείς μπορείτε να τα ονομάσετε όπως θέλετε, είτε ¨αυτόνομες περιοχές¨, είτε κράτη, είτε περιφέρειες, είτε αν θέλετε ¨Περιοχές κουρδικών οικισμών¨. Το όνομα που θα βάλετε δεν αλλάζει την αλήθεια πως πρόκειται για περιοχές που κατοικούνται από Κούρδους και διοικούνται από Κούρδους.
Υπάρχουν Κούρδοι που διοικούνται από Κούρδους εκεί.
Η πραγματικότητα αυτή προκαλεί μεγάλη ανησυχία στην Άγκυρα. Σαν να προσέχει για πρώτη φορά πως στην Μεσοποταμία ζούνε περίπου 40 εκατομμύρια Κούρδοι σε τέσσερεις χώρες.
Το να περιμένει πως την ώρα που γίνονται θεμελιώδεις αλλαγές στον κόσμο και στην Μέση Ανατολή, αυτά τα 40 εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα αλλάξουν καθόλου τον τρόπο ζωής τους, αποτελεί τύφλωση μπροστά την πραγματικότητα.
Οι δικτάτορες της Μέσης Ανατολής δεν προσπάθησαν καθόλου να στήσουν ένα σύστημα ειρήνης των λαών, αυτοί έπαιρναν με το μέρος τους ένα τμήμα του λαού και καταπίεζαν τα υπόλοιπα, ένα είδος διακυβέρνηση που δημιούργησε μεγάλες εχθρότητες.
Μόλις πέφτουν οι δικτάτορες, οι εχθρότητες εκείνες εμφανίζονται με έντονο τρόπο.
Στο Ιράκ καθώς οι Κούρδοι αγωνίστηκαν για πολύ καιρό και οργανώθηκαν, μόλις κατέρρευσε ο Σαντάμ αμέσως ιδρύθηκε το Κουρδικό κράτος.
Στην Συρία εδώ και πολύ καιρό συνεχίζεται ένα κουρδικό κίνημα. Η Συρία εσωτερικά τους είχε διαιρέσει, αλλά μόλις φάνηκε η πιθανότητα ¨Κουρδικού κράτους¨ έκαναν συμμαχία. Δεν είναι γνωστό το πώς, αλλά είναι βέβαιο πως στην Συρία θα εμφανιστεί είτε αυτόνομο είτε ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.
Η ηγεσία της Τουρκίας είναι πολύ ανήσυχη από τις νέους αυτούς κουρδικούς σχηματισμούς αλλά δεν ξέρει τι να κάνει. Από την μια λέει ¨Επεμβαίνουμε¨ και από την άλλη ¨¨Όχι, αλλά διατηρούμε τις κόκκινες γραμμές μας¨, εν ολίγοις δηλαδή κάνει τις ίδιες ανοησίες που έκανε όταν σχηματιζόταν το Ιρακινό Κουρδιστάν.
Η Τουρκία δεν έχει δυνατότητα να αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις. Το Ιρακινό Κουρδιστάν άλλωστε δεν μπορεί να το ακουμπήσει κανείς. Και αν η Τουρκία επιχειρήσει να ακουμπήσει τους Κούρδους στην Συρία, θα ζήσει έναν από τους μεγαλύτερους μπελάδες της ιστορίας της.
Όπως ανέφερε στην δημοσιογράφο Νεσέ Ντουζέλ ο Βεϊσέλ Αϊχάν, εάν η Τουρκία επέμβει στους Κούρδους της Συρίας θα εκραγεί μι μεγάλη τουρκο-κουρδική σύρραξη στην οποία θα εμπλακούν και οι Κούρδοι της Τουρκίας.
Όπως προειδοποίησε ο Αϊχάν, ¨ο πόλεμος μπορεί να μην παραμείνει στην Συρία¨
Αφού καταλάβουμε γιατί είναι τόσο ανήσυχη η Τουρκία, μπορούμε κατά την γνώμη μου να δούμε και το τι πρέπει να κάνει
Η Τουρκία φοβάται πως μετά από την εμφάνιση των κουρδικών κρατών, τα ίδια θα ζητήσουν και οι Κούρδοι της Τουρκίας.
Διστάζει μήπως το ΠΚΚ μετά από τα ¨δύο Κουρδιστάν¨ επιτεθεί και στην Τουρκία. Η πιθανότητα αυτή υπάρχει. Αυτό όμως που πρέπει να ερωτηθεί κατά την άποψη μου είναι το εξής : Γιατί υπάρχει αυτή η πιθανότητα ; Γιατί οι Κούρδοι μπορεί να ζητήσουν να αποχωριστούν από την Τουρκία ή να στήσουν ¨αυτόνομη περιοχή¨.
Γιατί το ΠΚΚ να θέσει ως στόχο την Τουρκία ; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Διότι οι Κούρδοι της Τουρκίας δεν είναι ευτυχισμένοι. Ζητάνε να αλλάξουν οι συνθήκες στις οποίες βρίσκονται. Όταν ακριβώς δίπλα τους στα 500 μέτρα, Κούρδοι διοικούνε, κουρδικά μιλάνε, παρέχεται κουρδική εκπαίδευση και υπάρχουν περιοχές που καυχώνται πως είναι κουρδικές, οι Κούρδοι της Τουρκίας γιατί να δεχτούν πως ούτε καν δεν έχουν εκπαίδευση στην μητρική τους γλώσσα ;
Για ποιο λόγο να καταπίνουν συνέχεια την απόρριψη της ισότητας μα τους Τούρκους και να δέχονται συνέχεια απειλές ;
Γιατί να είναι συνεχώς θύματα μιας τυραννίας που συνεχώς τους λέει ¨αυτά θα τα δεχτείτε¨. Η Τουρκία δεν έχει ούτε την ισχύ ούτε την δυνατότητα να εμποδίσει τις αλλαγές στην Μεσοποταμία.
Δεν μπορεί να αποτρέψει την ίδρυση των Κουρδιστάν σε Ιράκ και Συρία.
Υπάρχει ένας μόνος δρόμος για τον οποίο αρκεί η ισχύς της και μπορεί να την σώσει και από ¨τους φόβους¨.
Να αποδεχτεί την ισότητα και την ελευθερία. Να προσφέρει δηλαδή στους Κούρδους της περισσότερη ελευθερία, ισότητα, πλούτο και ευτυχία από όση μπορούν να βρουν σε Ιράκ και Συρία.
Εάν μπορέσει να το κάνει αυτό η Τουρκία, θα πάει με την ροή της ιστορίας. Δεν θα έχει πρόβλημα. Θα γίνει μια πραγματική-χώρα μοντέλο. Θα δυναμώσει περισσότερο, θα εμπλουτιστεί και θα δει την αυτοπεποίθηση της να αυξάνει.
Και το άτομο που θα τα κάνει αυτά, θα περάσει στην ιστορία ως ¨άλμα εποχής¨, και θα διευθύνει επί μακρόν την Τουρκία εν μέσω δημοκρατίας.
Ο πρωθυπουργός Ερντογάν έχει ακόμη αυτήν την δυνατότητα. Αλλά εάν κρύβεις την αλήθεια για το Ουλούντερε, ταπεινώνεις τους κούρδους, κάνεις υπουργό Εσωτερικών κάποιο σαν τον Ιντρίς Ναίμ Σαχίν, και δίνεις προαγωγή σε αστυνομικό-βασανιστή, τότε απλά οδηγείς την Τουρκία σε μπελάδες και συγκρούσεις.
Εδώ και εκεί εμφανίζονται μικρής έκτασης αλλά τρομακτικές εντάσεις Αλεβιτών-σουνιτών και Κούρδων-Τούρκων, που μπορεί να είναι μικρά περιστατικά αλλά μας δείχνουν τις πληγές που υπάρχουν.
Η τυραννία τελειώνει στον κόσμο.
Δεν μπορείς εσύ να ασκήσεις τυραννία στους Κούρδους που κατήγγειλαν την τυραννία του Άσαντ στην χώρα τους.
Είναι τυραννία να αρνιέσαι την μητρική γλώσσα ενός λαού, δεν υπάρχει άλλος ορισμός για αυτό.
Η Τουρκία να μην φοβάται ¨από έξω¨, αλλά πρώτα από όλα ¨από μέσα¨.
Το να μην βλέπουμε τον ¨φόβο¨ εντός μας και να τον αντανακλούμε ¨έξω¨ δεν αποτελεί θεραπεία, η θεραπεία για το βάσανο μας είναι σε αυτά εδώ τα εδάφη.
Στην απελευθέρωση.
Ο όρος ελευθερία που σχεδόν τον μισεί το κόμμα ΑΚΠ, είναι ο μόνος όρος που θα σώσει την χώρα.
Αλλά για να το δουνε αυτό πρέπει πρώτα να διασωθούν από την τύφλωση της εξουσίας.
Εφ. Ταράφ 1/8/2012
Αχμέτ Αλτάν