Eφ. Ραντικάλ 17-5-2011
Οι Κούρδοι ξεπέρασαν το τοίχος του φόβου
Αρθρ. Τζεβντέτ Ασκίν
Τα γεγονότα που έγιναν μετά τον σκοτωμό των 12 μελών του ΠΚΚ κατά τις επιχειρήσεις των ΤΕΔ, και το πέρασμα των συνόρων για να ληφθούνε τα σώματα των ΠΚΚδων σηματοδοτούνε μια νέα περίοδο . Η οργάνωση γίνεται ένα με τις μάζες, και οι μάζες παρά την σκληρή επέμβαση δεν κάνουν βήμα πίσω.
Μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά τις νύχτες των 12/13 και 13/14 Μαΐου, όπου σκοτώθηκαν 12 μέλη του ΠΚΚ, το τριήμερο πένθος που κήρυξε στα ανατολικά και νοτιοανατολικά η Λαϊκή Πρωτοβουλία, και η προσπάθεια να παρθούνε τα σώματα των 8 νεκρών ΠΚΚδων από το Β.Ιράκ, δείχνουν ότι η Τουρκία έχει εισέλθει σε μια πρωτόφαντη μέχρι τώρα περίοδο.
Σε αυτή τη περίοδο δύο στοιχεία κάνουν εντύπωση : Αμφότερες οι οργανώσεις BDP/DTK και το PKK/Λαϊκή Πρωτοβουλία πλέον μπορούνε να κάνουν σοβαρές καμπάνιες στην περιοχή. Με ένα σύνθημα κατεβαίνουν τα στόρια, κλείνουν οι επαφές και μποικοτάρονται τα σχολεία. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι οι επιστρατευμένες μάζες παρά την κάθε είδους φυσική βία δεν κάνουν βήμα πίσω. Δακρυγόνα, κλομπ, τραυματισμοί, ακόμη και θάνατοι, αλλά ρότα δεν αλλάζουν. Ανεβαίνουν στην συνοριακή γραμμή Μπιλιτζάν και Ορτάκιοι, δηλαδή σκαρφαλώνουν σε κορφές όπου υπήρξαν θερμές συγκρούσεις, περιοχές που μυρίζουν αίμα και μπαρούτι, έρχονται εκεί αντιμέτωποι με παραταγμένους στρατιώτες και λέγοντας τους πως ¨δεν φεύγουμε αν δεν πάρουμε τα σώματα των νεκρών¨ περνάνε την νύχτα εκεί ανάβοντας φωτιές και τυλιγμένοι με κουβέρτες σταλμένες από τα γύρω χωριά. Έρχεται το πρωί, περνάνε τα σύνορα και κάνοντας ένα είδος σάρωσης βρίσκουν στο Μπίλιτζαν ένα πτώμα και άλλα τρία στο Ορτάκιοι. Τα βάζουν στον ώμο τους και τα φέρνουν. Αυτό έχει μόνο μια σημασία. Η οργάνωση του ΠΚΚ ως αντίδραση στην πολιτική της Άγκυρας να απομονώσει το ΠΚΚ από τους Κούρδους, γίνεται ένα με τις μάζες και τις κινητοποιεί.
Τι κρίμα που το χαμηλό προφίλ με το οποίο τα ΜΜΕ προβάλουν αυτά που γίνονται εκεί, δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Εντύπωση προκαλεί ότι αν και αυτοί που συγκρούονται με τις δυνάμεις ασφαλείας στις πόλεις και πετάνε μολότοφ, πέτρες και πυροτεχνήματα είναι πολύ νέοι, αν προσέξουμε όμως εικόνες από τις εκδηλώσεις πολιτικής ανυπακοής, τα ναμάζια που κάνουν τις Παρασκευές Κούρδοι ιμάμηδες και από τις κηδείες ανταρτών του ΠΚΚ, βλέπουμε άντρες και γυναίκες που προ πολλού έχουν ξεπεράσει την ηλικία του ¨ξεγελάσματος¨ (σημ. μεταφρ. όπως λένε για τους πιτσιρικάδες).
Περισσότερο από ποτέ είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος η φωτιά να σταματήσει στα βουνά και να διαχυθεί στις πόλεις τυλίγοντας την Τουρκία, σε μια συγκυρία που ανάλογες κινήσεις στους δρόμους της Β. Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, έχουν την έγκριση της διεθνούς κοινότητας.
Για αυτούς τους λόγους όλων τα μάτια στρέφονται στην ομιλία του Ερντογάν στις 1 Ιουνίου στο Ντιγιαρμπακίρ, όπου υπόσχεται να ικανοποιήσει του πάντες.